Pekelig

https://looneybooks79.blog/2024/08/09/pekel/

In Pekel ontmoet de auteur professor Patrick Sorgeloos, een wetenschapper die zijn leven in het teken heeft gesteld rond een klein diertje dat leeft in brak, zout water. In de juiste omstandigheden kan het pekeldiertje wel eens de oplossing bieden voor hongersnood en voor voedseltekorten.

Sorgeloos bestudeerde het pekelkreeftje meer dan vijftig jaar - hij was doordrongen door het diertje, er bestond geen groter passie!

Het boek gaat over de kracht van de natuur die kan overleven, terwijl het diertje eigenlijk geen functie heeft en eigenlijk uitgestorven zou moeten zijn. Tot Sorgeloos het ontdekte natuurlijk.

Het pekelkreeftje (Artemia) past zich aan aan de omstandigheden waarin het verkeert. Patrick Sorgeloos ontdekte dat de babykreeftjes van het diertje zelfs in een soort slaap komen, als cysten, wat hij magic powder noemde, en die enkel terug tot leven komen als de situatie exact juist is (zoutgehalte water, temperatuur…)

Dit boek gaat ook over een vriendschap die vanuit de wetenschap is ontstaan en die een begeestering kan overbrengen naar anderen die eerst niks met biologie hebben (en eerder alles uit literatuur halen).

Het boek gaat over de jeugd en levensloop van de professor, zijn passie voor het kleine diertje, zijn huwelijk en de bevlogenheid waarmee hij zijn passie deelt (o.a. met de auteur die zelf aan het kweken gaat en dankzij trial en error erin slaagt andere mee te nemen in het pekelkreeftjesverhaal, met als resultaat: De Pekelclub)

Dit boek gaat ook over de vrouw die alles liet vallen voor haar gepassioneerde man. De vrouw die vaak alleen zat met de kinderen. De vrouw die jammer genoeg eerder ging en Patrick alleen achterliet.

Het was een verrassing toen ik het boek kreeg van Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts, want ik wist niet waar me aan te verwachten. Ik had dan ook pas door dat het non-fictie/biografie was toen ik het begon te lezen (dacht eerlijk gezegd literair boek).

Heb me er eerlijk gezegd een beetje door moeten slepen (onderwerp lag me mss minder?) en heb toch moeten opgeven net voor het einde. Waarschijnlijk ligt het biologische aspect van het verhaal me minder (die begeestering en passie vond ik niet terug en heeft mij alvast niet kunnen aansteken) en vond ik de juiste cadans niet in het verhaal. Dit ligt dan ook meer aan mij dan aan het boek of het talent van de schrijver.

Biologen en liefhebbers van crustacea zullen hun gading vinden. Ik heb alvast een man leren kennen die zijn leven in het teken stelde van een passie, daar kan ik me gelukkig wel in terugvinden en heb ik alle sympathie voor. Maar biologie was nooit mijn sterkste vak op school (te veel speculeren, redeneren, becijferen en nadenken) en dat blijkt zoveel jaren later nog steeds niet het geval te zijn.

Toch dank aan de uitgeverij en auteur voor de kennismaking en het recensie-exemplaar.

Toevoeging:

Ik heb dit boek enkele weken laten rusten en dan toch terug ter hand genomen en ben erin geslaagd het alsnog uit te lezen. Vermoedelijk lag mijn eerdere moeheid aan een leesdip dan het onderwerp in dit boek. Toegegeven, biologie zal nooit mijn sterkste interesse uiten maar ook moet ik zeggen dat ik alsnog blij ben de moeite te hebben genomen. Patrick Sorgeloos gaf niet op, dus kon ik enkel maar een voorbeeld nemen aan de man.

Het was ook dankzij een ander boek (Het dierenrijk komt uit de kast) dat ik later deze maand las) waarin dit diertje ook kort vermeld wordt dat mijn interesse terug werd gewekt.