Lezersrecensie
Liefde tussen hemel en hel
http://looneybooks79.blog/2025/04/11/soldaat-hovenier/
Alois, een Vlaamse hovenier, wordt opgeroepen om te strijden tegen de Duitsers nadat deze in 1914 ons land zijn binnengevallen. Hij neemt afscheid van Clothilde, zijn geliefde, en gaat richting Breendonk om daar, als oudgediende, zijn vroegere vechtkameraad Raymond Samyn tegen te komen en om er als vestingsoldaten hun land te verdedigen. Maar al snel wordt duidelijk dat de overmacht van de bezetter te groot is en dat deze oorlog met nieuwe soort wapens wordt gevoerd: tanks, vliegtuigen, zeppelins...
Aloïs en Raymond kunnen vluchten en komen aan de Belgische kust terecht, in De Panne en de loopgraven van Diksmuide. Er wordt geen eerlijke oorlog gevochten: noch van de bezetters die met die nieuwe vreselijke wapens een slachtveld achterlaten, noch door de eigen ranken die discrimineren... dik tegen de zin van Raymond maar Aloïs vindt het zijn Christelijke plicht om verder te doen. En dan raakt hij Raymond kwijt... en belandt hij in Vernon, nabij Giverny (op drie uur met de trein van Parijs) waar een centrum wordt opgericht om gewonde Belgische soldaten op te vangen en een doel te geven, iets waar ze na de oorlog ook nog mee aan de slag kunnen gaan. En daar past Aloïs perfect bij, vooral door zijn kennis als hovenier, want hij mag de gewonde soldaten een opleiding geven als tuinier.
Tijdens zijn verblijf ter plekke komt hij in contact met de schilder Claude Monet, die intussen al een stuk in de tachtig is en wiens ogen al een stuk minder goed werken, maar die toch nog volop bezig is met schilderen. Namelijk zijn lelies in zijn eigen tuin zijn het favoriete onderwerp van zijn canvas. Er wordt namelijk een museum geopend in Parijs waar deze zullen mogen hangen (L'Orangerie en ja ze hangen daar nog steeds!). Bij Monet leert hij ook zijn dienster kennen, Marie. En net zo wreed als de oorlog is, kan ook de liefde in oorlogstijden zijn want hij valt als een blok voor Marie, terwijl thuis, in het bezette Gent, Clothilde op Aloïs wacht om met hem te kunnen trouwen. Wat moet Aloïs doen? Gaan voor Marie of toch wachten tot de oorlog voorbij is en trouwen met zijn geliefde Clothilde?
Aan de hand van prachtige tekeningen, soms echt weergaloos en wreed (net zoals een oorlog is), afgewisseld met briefwisseling tussen Aloïs en Clothilde leren we het verhaal van de grootvader van Joris Vermassen kennen en leren we het verhaal van een wrede oorlog die honderd jaar later nog steeds het onderwerp is van vele films, boeken en in dit geval een fantastisch mooie maar hartverscheurende, eerlijke en wrede graphic novel! Joris Vermassen gebruikte het dagboek van zijn grootvader, Aloïs, om dit verhaal te kunnen construeren. Meer dan tien jaar is Joris ermee bezig geweest om het verhaal van Aloïs te kunnen vertellen. En hij is daar in mijn opinie heel goed in geslaagd en heeft met deze turf (470 pagina's maar geen enkele pagina verveelt!) zijn grootvader eer aangedaan!
En voor zij die twijfelen of oorlog een smerige zaak is? Dan is dit verhaal het zoveelste bewijs dat we eigenlijk beter de geschiedenis eens grondig zouden moeten bestuderen en leren niet dezelfde fouten te maken. Maar dat, vrees ik, zal wishful thinking zijn, vermoed ik.
Alois, een Vlaamse hovenier, wordt opgeroepen om te strijden tegen de Duitsers nadat deze in 1914 ons land zijn binnengevallen. Hij neemt afscheid van Clothilde, zijn geliefde, en gaat richting Breendonk om daar, als oudgediende, zijn vroegere vechtkameraad Raymond Samyn tegen te komen en om er als vestingsoldaten hun land te verdedigen. Maar al snel wordt duidelijk dat de overmacht van de bezetter te groot is en dat deze oorlog met nieuwe soort wapens wordt gevoerd: tanks, vliegtuigen, zeppelins...
Aloïs en Raymond kunnen vluchten en komen aan de Belgische kust terecht, in De Panne en de loopgraven van Diksmuide. Er wordt geen eerlijke oorlog gevochten: noch van de bezetters die met die nieuwe vreselijke wapens een slachtveld achterlaten, noch door de eigen ranken die discrimineren... dik tegen de zin van Raymond maar Aloïs vindt het zijn Christelijke plicht om verder te doen. En dan raakt hij Raymond kwijt... en belandt hij in Vernon, nabij Giverny (op drie uur met de trein van Parijs) waar een centrum wordt opgericht om gewonde Belgische soldaten op te vangen en een doel te geven, iets waar ze na de oorlog ook nog mee aan de slag kunnen gaan. En daar past Aloïs perfect bij, vooral door zijn kennis als hovenier, want hij mag de gewonde soldaten een opleiding geven als tuinier.
Tijdens zijn verblijf ter plekke komt hij in contact met de schilder Claude Monet, die intussen al een stuk in de tachtig is en wiens ogen al een stuk minder goed werken, maar die toch nog volop bezig is met schilderen. Namelijk zijn lelies in zijn eigen tuin zijn het favoriete onderwerp van zijn canvas. Er wordt namelijk een museum geopend in Parijs waar deze zullen mogen hangen (L'Orangerie en ja ze hangen daar nog steeds!). Bij Monet leert hij ook zijn dienster kennen, Marie. En net zo wreed als de oorlog is, kan ook de liefde in oorlogstijden zijn want hij valt als een blok voor Marie, terwijl thuis, in het bezette Gent, Clothilde op Aloïs wacht om met hem te kunnen trouwen. Wat moet Aloïs doen? Gaan voor Marie of toch wachten tot de oorlog voorbij is en trouwen met zijn geliefde Clothilde?
Aan de hand van prachtige tekeningen, soms echt weergaloos en wreed (net zoals een oorlog is), afgewisseld met briefwisseling tussen Aloïs en Clothilde leren we het verhaal van de grootvader van Joris Vermassen kennen en leren we het verhaal van een wrede oorlog die honderd jaar later nog steeds het onderwerp is van vele films, boeken en in dit geval een fantastisch mooie maar hartverscheurende, eerlijke en wrede graphic novel! Joris Vermassen gebruikte het dagboek van zijn grootvader, Aloïs, om dit verhaal te kunnen construeren. Meer dan tien jaar is Joris ermee bezig geweest om het verhaal van Aloïs te kunnen vertellen. En hij is daar in mijn opinie heel goed in geslaagd en heeft met deze turf (470 pagina's maar geen enkele pagina verveelt!) zijn grootvader eer aangedaan!
En voor zij die twijfelen of oorlog een smerige zaak is? Dan is dit verhaal het zoveelste bewijs dat we eigenlijk beter de geschiedenis eens grondig zouden moeten bestuderen en leren niet dezelfde fouten te maken. Maar dat, vrees ik, zal wishful thinking zijn, vermoed ik.
1
Reageer op deze recensie
