Lezersrecensie
Welke is de juiste keuze?
http://looneybooks79.blog/2025/03/26/tussenjaren/
Welke is de juiste keuze?
Charles is een eenenzestigjarige cardioloog die een reis naar Napels ondergaat onder het mom van een medisch congres. Zijn vrouw, Delphine, en zijn dochter Claudia zijn in deze waan maar eigenlijk is Charles in Napels om een belofte na te komen, een dertig jaar oude belofte aan een oude geliefde.
Met Sylviana start Charles een stormachtige relatie, veertig jaar geleden, Tien jaren verloopt alles goed, kan de schoonheid van Sylviana iedereen bekoren, doen haar allures het werk en beleeft Charles het leven dat hij nooit verwacht had ooit te leven. Maar met de komst van de kleine Claudia verandert alles en wordt Sylviana een alcoholische toxische vrouw die in de psychiatrie belandt. Na haar behandeling komt ze terug thuis en lijkt alles terug als vanouds, maar Sylviana vervalt in haar depressie en vervalt in een haat voor haar kind en haar leven.
En dan stelt ze aan Charles een keuze voor die het hem onmogelijk maakt om te kiezen. Het resultaat is dat Sylviana verdwijnt, een afscheidsbrief achterlatend waarin ze hem een belofte doet maken om dertig jaar later terug op het Piazza del Plebiscito af te spreken.
Intussen is Charles een noemenswaardige cardioloog in een ziekenhuis, heeft hij zijn dochter zien opgroeien tot een geweldige vrouw en heeft hij een nieuwe liefde leren kennen. Maar nu komt de dag dichterbij dat hij zijn belofte dient na te komen. De onzekerheid over Sylviana's komst, de leugens naar zijn familie toe en het constante verlies in het verleden doet hem twijfelen of hij wel het juiste doet nu en of hij ooit de juiste keuze maakte toen hij Sylviana losliet.
In dit verhaal is tijd heel vloeibaar en door de herinneringen van Charles die langzaamaan kabbelen doorheen het verhaal en het heden overspoelen komen we geleidelijk aan meer te weten. De tijdslijnen doorkruisen elkaar in een soms wat verwarrend verloop van het boek. Je houdt er best je verstand bij om alles nog goed te kunnen volgen. (en toen ik het las was ik redelijk vermoeid en had ik een drukke periode waardoor ik misschien net daarom niet alles honderd procent mee heb gehad en mijn ervaring met dit boek anders is dan wat de meeste mensen die het lazen erover schreven)
Het boek is heel poëtisch geschreven mits het zware onderwerp: een tragische liefde met een zwaar toxische vrouw die leeft van haar zelfdestructief gedrag, een man die zich werpt op zijn werk en moet kiezen tussen zijn dochter of zijn vrouw en daardoor moeder- en vaderschap zwaar op de proef stelt. Het verhaal bouwt heel langzaam op en ik had een compleet andere verwachting van het verloop van het verhaal (ligt compleet aan mij, dat weet ik) waardoor het slotstuk mij redelijk misviel en ik op mijn honger bleef zitten bij de laatste pagina en toen ik het boek dicht deed.
Dat het boek geen positief ingesteld verhaal is mag duidelijk zijn. Het heeft me niet verscheurd maar het heeft me wel enkele herinneringen rond een alcoholische vader teruggebracht. Ik bleef toch achter met nog een aantal vragen, anderzijds een boek hoeft ook niet alles te beantwoorden en soms is het toegelaten om de lezer zelf nog te laten nadenken.
Ik geef toe dat ik geen overweldigend grote fan ben maar ik ben wel blij dat ik het las!
Met dank aan de auteur en vooral uitgeverij De Bezige Bij en Standaard Uitgeverij voor dit recensie-exemplaar!
Welke is de juiste keuze?
Charles is een eenenzestigjarige cardioloog die een reis naar Napels ondergaat onder het mom van een medisch congres. Zijn vrouw, Delphine, en zijn dochter Claudia zijn in deze waan maar eigenlijk is Charles in Napels om een belofte na te komen, een dertig jaar oude belofte aan een oude geliefde.
Met Sylviana start Charles een stormachtige relatie, veertig jaar geleden, Tien jaren verloopt alles goed, kan de schoonheid van Sylviana iedereen bekoren, doen haar allures het werk en beleeft Charles het leven dat hij nooit verwacht had ooit te leven. Maar met de komst van de kleine Claudia verandert alles en wordt Sylviana een alcoholische toxische vrouw die in de psychiatrie belandt. Na haar behandeling komt ze terug thuis en lijkt alles terug als vanouds, maar Sylviana vervalt in haar depressie en vervalt in een haat voor haar kind en haar leven.
En dan stelt ze aan Charles een keuze voor die het hem onmogelijk maakt om te kiezen. Het resultaat is dat Sylviana verdwijnt, een afscheidsbrief achterlatend waarin ze hem een belofte doet maken om dertig jaar later terug op het Piazza del Plebiscito af te spreken.
Intussen is Charles een noemenswaardige cardioloog in een ziekenhuis, heeft hij zijn dochter zien opgroeien tot een geweldige vrouw en heeft hij een nieuwe liefde leren kennen. Maar nu komt de dag dichterbij dat hij zijn belofte dient na te komen. De onzekerheid over Sylviana's komst, de leugens naar zijn familie toe en het constante verlies in het verleden doet hem twijfelen of hij wel het juiste doet nu en of hij ooit de juiste keuze maakte toen hij Sylviana losliet.
In dit verhaal is tijd heel vloeibaar en door de herinneringen van Charles die langzaamaan kabbelen doorheen het verhaal en het heden overspoelen komen we geleidelijk aan meer te weten. De tijdslijnen doorkruisen elkaar in een soms wat verwarrend verloop van het boek. Je houdt er best je verstand bij om alles nog goed te kunnen volgen. (en toen ik het las was ik redelijk vermoeid en had ik een drukke periode waardoor ik misschien net daarom niet alles honderd procent mee heb gehad en mijn ervaring met dit boek anders is dan wat de meeste mensen die het lazen erover schreven)
Het boek is heel poëtisch geschreven mits het zware onderwerp: een tragische liefde met een zwaar toxische vrouw die leeft van haar zelfdestructief gedrag, een man die zich werpt op zijn werk en moet kiezen tussen zijn dochter of zijn vrouw en daardoor moeder- en vaderschap zwaar op de proef stelt. Het verhaal bouwt heel langzaam op en ik had een compleet andere verwachting van het verloop van het verhaal (ligt compleet aan mij, dat weet ik) waardoor het slotstuk mij redelijk misviel en ik op mijn honger bleef zitten bij de laatste pagina en toen ik het boek dicht deed.
Dat het boek geen positief ingesteld verhaal is mag duidelijk zijn. Het heeft me niet verscheurd maar het heeft me wel enkele herinneringen rond een alcoholische vader teruggebracht. Ik bleef toch achter met nog een aantal vragen, anderzijds een boek hoeft ook niet alles te beantwoorden en soms is het toegelaten om de lezer zelf nog te laten nadenken.
Ik geef toe dat ik geen overweldigend grote fan ben maar ik ben wel blij dat ik het las!
Met dank aan de auteur en vooral uitgeverij De Bezige Bij en Standaard Uitgeverij voor dit recensie-exemplaar!
1
Reageer op deze recensie