Lezersrecensie
The Ring of Fire
https://looneybooks79.blog/2024/08/20/uitbarsting/
In 2008 overleed jammer genoeg Michael Crichton, op 66-jarige leeftijd aan kanker. Na zijn dood verschenen nog een aantal boeken waar hij al aan het werken was (Pirate Latitudes, Micro dat door Richard Preston werd afgewerkt en Dragon Teeth)
Zijn weduwe Sherri Crichton, wist dat hij ook al lang bezig was aan een boek over een vulkaanuitbarsting waarvoor hij een hoop documenten, filmmateriaal en zelfs interviews met experts had verzameld. Maar hij heeft het nooit kunnen schrijven. Sherri wou echter dat het boek er op de één of andere manier toch kwam en zocht lang naar de perfecte auteur voor dit soort verhaal. En toen ontmoette ze James Patterson.
James Patterson is intussen alom gekend door de vele reeksen waar hij zelf aan schrijft of co-auteur van is zoals de Alex Cross-reeks, The Women’s Murder Club, de Michael Bennett thrillers en noem maar op.
Beide auteurs hebben een heel eigen stijl en genre waarin ze schrijven dus toen dit boek destijds werd aangekondigd en ik hoorde wie het zou schrijven had ik wel wat reservaties maar tegelijkertijd was ik ook heel opgewonden want een nieuwe Crichton die uitkomt, zestien jaar nadat de man overleed, is toch altijd een ‘goosebump’ momentje.
Crichton, die de Lord of the Techno-thriller is voor mij, schreef altijd wetenschappelijk onderbouwde boeken waar hij een immense research voor deed. Ook voor zijn tv- en filmwerk was hij grondig en ging hij niet over één nacht ijs om zomaar iets fictiefs op papier te zetten en in beeld te brengen. Dat resulteerde dan ook in de meest briljante boeken zoals Jurassic Park en The Lost World, Sphere, Airframe, Timeline, Prey en noem maar op! Ik ben opgegroeid met de man zijn boeken en verfilmingen en naast Stephen King is hij toch wel een van de eerste auteurs waar ik zo mijn liefde voor lezen aan te danken heb.
Nu moet ik het natuurlijk ook over ‘Uitbarsting’ hebben!
In ‘Uitbarsting’ gaan beide schrijvers naar de eilanden van de staat Hawai’i waar op het grootste eiland de Mauna Loa op het punt staat uit te barsten. De wetenschappers monitoren de vulkaan elk moment van de dag om te kunnen bepalen wanneer deze zal uitbarsten en vooral waar de lava heen zal stromen. Dit wordt gedaan onder leiding van John MacGregor, die al een paar jaar het hoofd is van het HVO (Hawaiian Volcano Observatory). Maar John wordt door het Amerikaanse Leger, specifieker nog door kolonel Briggs, gevraagd om naar een oplossing te zoeken om de uitbarsting en de lavastroom weg te leiden van een opslagplaats in een nabije slapende vulkaan. De opslagplaats is een geheim dat al decennialang door het leger wordt stil gehouden. Maar als de vulkaan uitbarst kan dit geheim desastreuze gevolgen hebben, niet enkel op Hawai’i, maar wereldwijd.
Het wordt een strijd tegen de tijd en tegen een allesvernietigende natuurkracht om zo snel mogelijk een oplossing te vinden om zowel de steden rondom de vulkaan te vrijwaren van de uitbarsting en de gevolgen maar ook om het geheim van het leger te vrijwaren van de natuurramp. Zullen MacGregor en zijn team op tijd zijn of wordt het eiland en de rest van de wereld slachtoffer van een vreselijke en vooral dodelijke ramp?
De geest van Michael Crichton zit duidelijk in dit verhaal en hoewel de wetenschappelijk onderbouwde context die Crichton vaak in zijn boeken toepaste ontbreekt in dit verhaal is het een gigantische snel lezende pageturner van jewelste, dit mede dankzij de korte hoofdstukken en de hulp van James Patterson’s schrijfstijl. Dit zal waarschijnlijk een van de meest toegankelijke Crichton verhalen zijn die ooit werden gepubliceerd, net omdat er niet te veel tijd wordt besteed aan de science behind… het is een rechttoe, rechtaan en rechtuit actieverhaal, in de stijl van Twister, waarbij verschillende partijen een poging wagen om de lava om te leiden en ervoor te zorgen dat de steden en omliggende dorpen gevrijwaard worden van de ramp. Maar dit zal niet voor iedereen een geslaagde missie blijken te worden.
Ik heb enorm genoten van het verhaal en ben blij dat ik nog een werk van Crichton heb mogen zien verschijnen, postuum weliswaar, maar ik miste ook wel iets. Dat typische element dat Crichton zelf toevoegde aan zijn verhalen ontbrak wel wat. Crichton was de echte meester van de techno-thriller en zelfs al was de beschreven wetenschap make believe, je geloofde dat het echt kon! (Als hij dinosaurussen terug tot leven wekt, dan geloof je dat het kan! Als nanotechnologie zelfstandig begint te denken, daar geloof je in…)
Hoewel ik een fan ben van de boeken van Patterson (hetzij die hij solo schrijft, hetzij in samenwerking met andere auteurs), toch is hij geen Crichton. En dat is merkbaar in dit boek. Dat is dan ook mijn enige puntje van kritiek, de pret heeft het alvast niet bedorven voor mij!
Nu heb ik wel enorm zin gekregen om naar films à la Volcano, Dante’s Peak en 2012 opnieuw te kijken, om Twister niet te vergeten! Disaster Movie Night, here I come!
In 2008 overleed jammer genoeg Michael Crichton, op 66-jarige leeftijd aan kanker. Na zijn dood verschenen nog een aantal boeken waar hij al aan het werken was (Pirate Latitudes, Micro dat door Richard Preston werd afgewerkt en Dragon Teeth)
Zijn weduwe Sherri Crichton, wist dat hij ook al lang bezig was aan een boek over een vulkaanuitbarsting waarvoor hij een hoop documenten, filmmateriaal en zelfs interviews met experts had verzameld. Maar hij heeft het nooit kunnen schrijven. Sherri wou echter dat het boek er op de één of andere manier toch kwam en zocht lang naar de perfecte auteur voor dit soort verhaal. En toen ontmoette ze James Patterson.
James Patterson is intussen alom gekend door de vele reeksen waar hij zelf aan schrijft of co-auteur van is zoals de Alex Cross-reeks, The Women’s Murder Club, de Michael Bennett thrillers en noem maar op.
Beide auteurs hebben een heel eigen stijl en genre waarin ze schrijven dus toen dit boek destijds werd aangekondigd en ik hoorde wie het zou schrijven had ik wel wat reservaties maar tegelijkertijd was ik ook heel opgewonden want een nieuwe Crichton die uitkomt, zestien jaar nadat de man overleed, is toch altijd een ‘goosebump’ momentje.
Crichton, die de Lord of the Techno-thriller is voor mij, schreef altijd wetenschappelijk onderbouwde boeken waar hij een immense research voor deed. Ook voor zijn tv- en filmwerk was hij grondig en ging hij niet over één nacht ijs om zomaar iets fictiefs op papier te zetten en in beeld te brengen. Dat resulteerde dan ook in de meest briljante boeken zoals Jurassic Park en The Lost World, Sphere, Airframe, Timeline, Prey en noem maar op! Ik ben opgegroeid met de man zijn boeken en verfilmingen en naast Stephen King is hij toch wel een van de eerste auteurs waar ik zo mijn liefde voor lezen aan te danken heb.
Nu moet ik het natuurlijk ook over ‘Uitbarsting’ hebben!
In ‘Uitbarsting’ gaan beide schrijvers naar de eilanden van de staat Hawai’i waar op het grootste eiland de Mauna Loa op het punt staat uit te barsten. De wetenschappers monitoren de vulkaan elk moment van de dag om te kunnen bepalen wanneer deze zal uitbarsten en vooral waar de lava heen zal stromen. Dit wordt gedaan onder leiding van John MacGregor, die al een paar jaar het hoofd is van het HVO (Hawaiian Volcano Observatory). Maar John wordt door het Amerikaanse Leger, specifieker nog door kolonel Briggs, gevraagd om naar een oplossing te zoeken om de uitbarsting en de lavastroom weg te leiden van een opslagplaats in een nabije slapende vulkaan. De opslagplaats is een geheim dat al decennialang door het leger wordt stil gehouden. Maar als de vulkaan uitbarst kan dit geheim desastreuze gevolgen hebben, niet enkel op Hawai’i, maar wereldwijd.
Het wordt een strijd tegen de tijd en tegen een allesvernietigende natuurkracht om zo snel mogelijk een oplossing te vinden om zowel de steden rondom de vulkaan te vrijwaren van de uitbarsting en de gevolgen maar ook om het geheim van het leger te vrijwaren van de natuurramp. Zullen MacGregor en zijn team op tijd zijn of wordt het eiland en de rest van de wereld slachtoffer van een vreselijke en vooral dodelijke ramp?
De geest van Michael Crichton zit duidelijk in dit verhaal en hoewel de wetenschappelijk onderbouwde context die Crichton vaak in zijn boeken toepaste ontbreekt in dit verhaal is het een gigantische snel lezende pageturner van jewelste, dit mede dankzij de korte hoofdstukken en de hulp van James Patterson’s schrijfstijl. Dit zal waarschijnlijk een van de meest toegankelijke Crichton verhalen zijn die ooit werden gepubliceerd, net omdat er niet te veel tijd wordt besteed aan de science behind… het is een rechttoe, rechtaan en rechtuit actieverhaal, in de stijl van Twister, waarbij verschillende partijen een poging wagen om de lava om te leiden en ervoor te zorgen dat de steden en omliggende dorpen gevrijwaard worden van de ramp. Maar dit zal niet voor iedereen een geslaagde missie blijken te worden.
Ik heb enorm genoten van het verhaal en ben blij dat ik nog een werk van Crichton heb mogen zien verschijnen, postuum weliswaar, maar ik miste ook wel iets. Dat typische element dat Crichton zelf toevoegde aan zijn verhalen ontbrak wel wat. Crichton was de echte meester van de techno-thriller en zelfs al was de beschreven wetenschap make believe, je geloofde dat het echt kon! (Als hij dinosaurussen terug tot leven wekt, dan geloof je dat het kan! Als nanotechnologie zelfstandig begint te denken, daar geloof je in…)
Hoewel ik een fan ben van de boeken van Patterson (hetzij die hij solo schrijft, hetzij in samenwerking met andere auteurs), toch is hij geen Crichton. En dat is merkbaar in dit boek. Dat is dan ook mijn enige puntje van kritiek, de pret heeft het alvast niet bedorven voor mij!
Nu heb ik wel enorm zin gekregen om naar films à la Volcano, Dante’s Peak en 2012 opnieuw te kijken, om Twister niet te vergeten! Disaster Movie Night, here I come!
1
Reageer op deze recensie
