Lezersrecensie
Arbre Magique
https://looneybooks79.blog/2024/11/25/veronderstellingen/
Oh, heerlijke misleiding, zachte verleiding, hand-in-hand begeleiding! Of hoe een boek begint en je denkt, nou… om dan op het einde met open ogen, gebroken hart, beweende ogen en zwaar gemoed het boek te sluiten. Maar oh damn, ochere, oh zalig gemoed… Jorik Leemans, sloeber, je rivier van verlangen, arbre magique en weemoedige nostalgie in ‘Veronderstellingen’ is een fantastische busrit naar de Ardennen en terug! Maar ik hou wel van het verkeerde been waarop je me hebt gezet in het begin enkel om me daarna met de twee voetjes lekker te gronden.
Boris Leemans is negenentwintig als hij de camping aan zee van zijn oom moet overnemen. Op jonge leeftijd verloor hij zijn vader en zijn moeder doet haar best hem alles te geven wat hij nodig heeft. De ietwat verlepte camping met zijn oude caravans is niet onmiddellijk waar Boris naar uitkeek om zijn leven tussen te slijten, maar soms komen dromen gewoonweg niet uit en loopt het leven niet altijd zoals je het wilt. Als dan een oude jeugdliefde opduikt op de camping worden herinneringen, veronderstellingen en oude wonden terug bovengehaald. Een dertien jaar oude herinnering dringt zich op, een verblijf op een kamp in de Ardennen tussen hitsige tieners, die denken te weten hoe de wereld in elkaar zit.
Dit was zo’n boek waar ik zonder enige voorkennis noch verwachtingen instapte en bij het lezen ervan met elke zin meer en meer verliefd werd op wat Jorik te vertellen heeft. Ik lees heel vaak debuten van auteurs en verbaas me telkens over hun boodschap en hun talent om een boek zo machtig en prachtig te laten wezen. en dan bedenk ik telkens dat ik een beetje (veel) jaloers ben op dat talent.
‘Veronderstellingen’ is voor mij persoonlijk de Vlaamse ‘Call me by your Name’, een coming-of-age verhaal waarbij jongeren op zoek gaan naar hun plaats in de wereld en daarom vaak zichzelf weg moeten cijferen en zichzelf ontkennen, iets wat velen onder ons ooit zelf hebben moeten doen en hebben ervaren.
De titel op zich duidt al op de misleiding die de auteur aan het begin van het boek begaat, waardoor wij als lezer ‘veronderstellen’ te weten hoe het verhaal in elkaar zit. Veronderstellingen zijn eigenlijk oordelen die alleen wij in onszelf maken. En vaak kom je bedrogen uit!
Oh, heerlijke misleiding, zachte verleiding, hand-in-hand begeleiding! Of hoe een boek begint en je denkt, nou… om dan op het einde met open ogen, gebroken hart, beweende ogen en zwaar gemoed het boek te sluiten. Maar oh damn, ochere, oh zalig gemoed… Jorik Leemans, sloeber, je rivier van verlangen, arbre magique en weemoedige nostalgie in ‘Veronderstellingen’ is een fantastische busrit naar de Ardennen en terug! Maar ik hou wel van het verkeerde been waarop je me hebt gezet in het begin enkel om me daarna met de twee voetjes lekker te gronden.
Boris Leemans is negenentwintig als hij de camping aan zee van zijn oom moet overnemen. Op jonge leeftijd verloor hij zijn vader en zijn moeder doet haar best hem alles te geven wat hij nodig heeft. De ietwat verlepte camping met zijn oude caravans is niet onmiddellijk waar Boris naar uitkeek om zijn leven tussen te slijten, maar soms komen dromen gewoonweg niet uit en loopt het leven niet altijd zoals je het wilt. Als dan een oude jeugdliefde opduikt op de camping worden herinneringen, veronderstellingen en oude wonden terug bovengehaald. Een dertien jaar oude herinnering dringt zich op, een verblijf op een kamp in de Ardennen tussen hitsige tieners, die denken te weten hoe de wereld in elkaar zit.
Dit was zo’n boek waar ik zonder enige voorkennis noch verwachtingen instapte en bij het lezen ervan met elke zin meer en meer verliefd werd op wat Jorik te vertellen heeft. Ik lees heel vaak debuten van auteurs en verbaas me telkens over hun boodschap en hun talent om een boek zo machtig en prachtig te laten wezen. en dan bedenk ik telkens dat ik een beetje (veel) jaloers ben op dat talent.
‘Veronderstellingen’ is voor mij persoonlijk de Vlaamse ‘Call me by your Name’, een coming-of-age verhaal waarbij jongeren op zoek gaan naar hun plaats in de wereld en daarom vaak zichzelf weg moeten cijferen en zichzelf ontkennen, iets wat velen onder ons ooit zelf hebben moeten doen en hebben ervaren.
De titel op zich duidt al op de misleiding die de auteur aan het begin van het boek begaat, waardoor wij als lezer ‘veronderstellen’ te weten hoe het verhaal in elkaar zit. Veronderstellingen zijn eigenlijk oordelen die alleen wij in onszelf maken. En vaak kom je bedrogen uit!
2
Reageer op deze recensie
