De grande dame van de Nederlandse historische romans

Het is 14 mei 1940 als de 21-jarige Katja in de Rotterdamse kruidenierswinkel van haar ouders een handje meehelpt. Ze is een jaar eerder met de arts Daniel getrouwd en woont nu in het Rotterdamse Kralingen, toch komt ze nog altijd graag naar haar ouders en jongere broers en zusjes. De Duitsers zijn vier dagen eerder binnengevallen en dat zorgt voor een heel ander straatbeeld, maar gelukkig hebben ze niet veel last van die soldaten. Katja´s jongste zusje Lieke is pas vier en voelt zich die dag niet lekker. Katja besluit Lieke mee naar haar huis te nemen zodat ze haar daar kan vertroetelen, maar als ze via het centrum naar Kralingen fietsen, wordt de stad gebombardeerd.

---Van de aardbodem weggevaagd---
Katja hoort de bommen suizen en vlakbij haar inslaan terwijl haar kleine zusje zich achterop de fiets aan haar vastklampt. Gebouwen storten in, mensen gillen, branden ontstaan. Door de luchtdruk van een bom worden Katja en Lieke van de fiets geblazen en door de stofsluiers beginnen ze tussen het puin door te rennen totdat Katja´s jongere broer Thijs hen vindt en een schuilkelder in trekt.

Katja, Lieke en Thijs hebben het bombardement ternauwernood overleeft, maar de stad ligt aan gruzelementen en de straten zijn bezaaid met dode en zwaar gewonde mensen. Meteen slaat bij Katja de angst om haar hart. Is het Coolsingelziekenhuis waar Daniel werkt gespaard gebleven? Haar ouders hebben geen schuilkelder onder de kruidenierswinkel, hebben zij en haar andere broertjes en zusjes zichzelf op tijd kunnen redden?

Verdwaasd baant Katja zich een weg door de smeulende restanten van Rotterdam om erachter te komen dat de vertrouwde kruidenierswinkel van haar ouders van de aardbodem is weggevaagd. Ze is haar halve familie in één klap kwijt en het lot van Daniel is onduidelijk.

---Uitgesproken NSB-ers---
Het huis van Katja en Daniel staat onaangeroerd op zijn plaats, in die straat zijn er geen bommen gevallen. Katja neemt haar overgebleven broers en zusjes in huis en ontfermt zich over haar Joodse vriendin Esther. Zij kan haar hulp goed gebruiken nu de bedoelingen van de Duitsers steeds duidelijker worden.

De wereld wordt elke dag weer een stukje onzekerder voor de Joden in Rotterdam, maar dat is niet het enige waar Katja zich druk over maakt. Haar schoonouders zijn namelijk uitgesproken NSB-ers en haar broer Thijs heeft zich bij het verzet aangesloten.

“Intussen nemen andere zorgen haar in beslag. Ook al ziet ze haar broer elke dag, hij ontglipt haar waar ze bij staat. Ze heeft nauwelijks contact met hem, en heeft geen idee wat hij uitvoert. De hele zomer heeft hij in de puin gewerkt, maar zo langzamerhand is de binnenstad van Rotterdam grotendeels opgeruimd. Toch blijft hij hele dagen weg, en hij wordt steeds zwijgzamer.”

---De grande dame van de Nederlandse historische romans---
De meeste historische romans van Simone van der Vlugt spelen zich honderden jaren geleden af, maar voor dit verhaal heeft ze een recentere geschiedenis gekozen. Dat is natuurlijk hele andere koek, vooral omdat de gemiddelde lezer veel meer over de Tweede Wereldoorlog weet dan over bijvoorbeeld de Tachtigjarige oorlog (het decor van Rode sneeuw in december).

Toch weet van der Vlugt met genoeg nieuwe invalshoeken te komen om de lezer met onbekende situaties en feiten te verrassen. En zoals altijd weet ze met een ijzersterke hoofdrolspeelster en allerlei spannende ontwikkelingen de lezers aan de pagina’s gekluisterd te houden.

Ik zeg het keer op keer, maar vind dat eigenlijk nog lang niet genoeg: Simone van der Vlugt is met afstand de grande dame van de Nederlandse historische romans en ik kan geen genoeg van haar boeken krijgen.

Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/