Lezersrecensie
Leuke verrassingen in de verhaallijn
Eve is een hele gewone wiskundelerares op een middelbare school. Haar man Nate werkt er ook, hij is leraar Engels. In principe is haar leven prima, maar erg tevreden over haar huwelijk met Nate is Eve niet. Hij is weliswaar onweerstaanbaar knap, vriendelijk en goed gezelschap, maar op het gebied van intimiteit is er nogal een gebrek. Het is alsof Nate nooit zin in haar heeft. Haar frustratie uit ze dan ook met het veel te vaak kopen van veel te dure schoenen. In principe gaat alles goed, zoveel heeft Eve nu ook weer niet te klagen. Maar dan begint er een nieuw schooljaar en komt Addie Severson in haar klas te zitten.
---De probleemleerling---
Addie staat in de wandelgangen te boek als een zogenaamde probleemleerling en dat is niet omdat ze slechte cijfers haalt. Feitelijk doet ze het met haar schoolwerk prima, ze blinkt vooral uit in Engels. Maar in het vorige schooljaar heeft ze wel een schandaal veroorzaakt waardoor de wiskundedocent die haar dat jaar lesgaf, Arthur Tuddle, ontslagen moest worden. Hij werd ervan beschuldigd dat hij er een ongepaste relatie met Addie op nahield.
Sindsdien staat Addie bekend als iemand die niet te vertrouwen is. Veel vrienden had ze al niet, eigenlijk was Hudson de enige met wie ze een goede band had. Sinds een half jaar laat Hudson het alleen afweten, hij hangt nu bij het populairste meisje van de school rond, de beeldschone Kenzie. Addie heeft niemand en wordt nu ze er helemaal alleen voorstaat ook nog eens genadeloos door die Kenzie gepest.
Eve vindt het vreselijk dat Arthur Tuddle door Addie moest vertrekken. Hij is een goede man en uitstekende docent, dit had hij in haar ogen absoluut niet verdiend. En nu moet zij aan dat mispunt wiskunde uit gaan leggen? Eve ziet het niet zitten.
---Een groot talent voor poëzie---
Nate is prima in staat om Addie zonder vooroordelen in zijn Engelse les te verwelkomen. Sterker nog, hij ziet al snel dat Addie heel goed mee kan komen en zelfs een groot talent voor poëzie heeft. Hij vraagt haar dan ook al vrij snel om zich bij zijn poëziewerkgroep aan te sluiten. Samen met een paar leerlingen brengt Nate namelijk regelmatig een poëzieblad voor de school uit en de mooiste gedichten die leerlingen hebben geschreven worden hierin gepubliceerd.
In de tussentijd heeft Eve niets dan problemen met dit meisje. Het is overduidelijk dat wiskunde niet Addies sterkste punt is, maar dat is geen punt. Het gaat er eerder om dat Addie altijd gedoe met zich meebrengt en daar ergert Eve zich mateloos aan. Nate weet haar er telkens weer van te overtuigen dat Eve niet te streng naar Addie moet zijn, maar iets aan dat meisje blijft haar maar dwars zitten.
Gelukkig heeft Eve een geheimpje waarmee ze haar zinnen kan verzetten en dat heeft heel veel met haar schoenenfetisj te maken…
---Net iets anders opgebouwd---
Met de geweldige De hulp-serie heeft Freida McFadden op het gebied van onverwachte plotwendingen de nodige verwachtingen bij me geschapen en ook in dit boek wist ze daar weer ruimschoots aan te voldoen. Het was dit keer alleen net wat anders opgebouwd. Waar McFadden in haar vorige boeken vooral naar een hele grote plotwending toewerkt die het hele verhaal in een ander daglicht zet, heeft De leraar een andere opzet.
Allereerst zijn er twee hoofdpersonen: Eve en Addie vertellen beurtelings hun verhaal vanuit hun eigen perspectieven. Gaandeweg worden er verschillende verrassingen op de verhaallijn gegooid en uiteindelijk komt er een spectaculaire ontknoping.
Die enorme plotwending heeft McFadden dus losgelaten en dat is prima. Na de boeken over Millie was dat ook echt niet meer vol te houden. Deze opzet werkt ook uitstekend!
Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/
---De probleemleerling---
Addie staat in de wandelgangen te boek als een zogenaamde probleemleerling en dat is niet omdat ze slechte cijfers haalt. Feitelijk doet ze het met haar schoolwerk prima, ze blinkt vooral uit in Engels. Maar in het vorige schooljaar heeft ze wel een schandaal veroorzaakt waardoor de wiskundedocent die haar dat jaar lesgaf, Arthur Tuddle, ontslagen moest worden. Hij werd ervan beschuldigd dat hij er een ongepaste relatie met Addie op nahield.
Sindsdien staat Addie bekend als iemand die niet te vertrouwen is. Veel vrienden had ze al niet, eigenlijk was Hudson de enige met wie ze een goede band had. Sinds een half jaar laat Hudson het alleen afweten, hij hangt nu bij het populairste meisje van de school rond, de beeldschone Kenzie. Addie heeft niemand en wordt nu ze er helemaal alleen voorstaat ook nog eens genadeloos door die Kenzie gepest.
Eve vindt het vreselijk dat Arthur Tuddle door Addie moest vertrekken. Hij is een goede man en uitstekende docent, dit had hij in haar ogen absoluut niet verdiend. En nu moet zij aan dat mispunt wiskunde uit gaan leggen? Eve ziet het niet zitten.
---Een groot talent voor poëzie---
Nate is prima in staat om Addie zonder vooroordelen in zijn Engelse les te verwelkomen. Sterker nog, hij ziet al snel dat Addie heel goed mee kan komen en zelfs een groot talent voor poëzie heeft. Hij vraagt haar dan ook al vrij snel om zich bij zijn poëziewerkgroep aan te sluiten. Samen met een paar leerlingen brengt Nate namelijk regelmatig een poëzieblad voor de school uit en de mooiste gedichten die leerlingen hebben geschreven worden hierin gepubliceerd.
In de tussentijd heeft Eve niets dan problemen met dit meisje. Het is overduidelijk dat wiskunde niet Addies sterkste punt is, maar dat is geen punt. Het gaat er eerder om dat Addie altijd gedoe met zich meebrengt en daar ergert Eve zich mateloos aan. Nate weet haar er telkens weer van te overtuigen dat Eve niet te streng naar Addie moet zijn, maar iets aan dat meisje blijft haar maar dwars zitten.
Gelukkig heeft Eve een geheimpje waarmee ze haar zinnen kan verzetten en dat heeft heel veel met haar schoenenfetisj te maken…
---Net iets anders opgebouwd---
Met de geweldige De hulp-serie heeft Freida McFadden op het gebied van onverwachte plotwendingen de nodige verwachtingen bij me geschapen en ook in dit boek wist ze daar weer ruimschoots aan te voldoen. Het was dit keer alleen net wat anders opgebouwd. Waar McFadden in haar vorige boeken vooral naar een hele grote plotwending toewerkt die het hele verhaal in een ander daglicht zet, heeft De leraar een andere opzet.
Allereerst zijn er twee hoofdpersonen: Eve en Addie vertellen beurtelings hun verhaal vanuit hun eigen perspectieven. Gaandeweg worden er verschillende verrassingen op de verhaallijn gegooid en uiteindelijk komt er een spectaculaire ontknoping.
Die enorme plotwending heeft McFadden dus losgelaten en dat is prima. Na de boeken over Millie was dat ook echt niet meer vol te houden. Deze opzet werkt ook uitstekend!
Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/
1
2
Reageer op deze recensie