Degelijk en solide

Het is een hele gewone donderdagavond in april als Melissa Sanderson met een bonkende kater om half 10 wakker schrikt. Kennelijk is ze na iets te veel wijntjes bij haar minnaar in slaap gesukkeld. Haar man Darrel is waarschijnlijk nog met zijn vrienden in pub de Angel Arms, dus ze controleert snel op haar telefoon of ze alle berichtjes van haar minnaar Jimmy wel heeft geweest. Dan hoort ze een vreemd geluid uit de keuken komen en gaat ze kijken wat dat was. Niet veel later komt Darrel thuis en vindt hij zijn vrouw Melissa gewurgd in de keuken terwijl hun dochter van twee in haar slaapkamer hartverscheurend ligt te huilen.

---Leiding over het onderzoek---
Rechercheur Gina Harte is net terug van een ontspannen weekend op Mallorca als ze met de moord op Melissa Sanderson wordt geconfronteerd. Ze krijgt van hoofdinspecteur Chris Briggs de leiding over het onderzoek en dat is opzienbarend, want Gina heeft niet lang geleden hun geheime relatie verbroken. Hoewel ze Chris erg graag mag, was ze er nog niet aan toe om zich helemaal aan hem te geven. Chris was het niet eens met de breuk en het zou zomaar kunnen dat dit een poging is om Gina terug te winnen.

Gina focust zich direct op Darrel Sanderson en Jimmy, de minnaar van Melissa, maar het ontbreekt aan bewijs om een van beide echt als verdachte aan te kunnen wijzen. Het valt ook niet mee om een motief voor deze moord te vinden, want Melissa was gewoon een 35-jarige huisvrouw en moeder met een prachtig huis in een rustige buitenwijk. De enige redenen die ze voor deze gruwelijke moord kan bedenken is dat haar man losse handjes had of dat haar minnaar door jaloezie werd verteerd.

Terwijl Gina de herinneringen aan haar eigen slechte huwelijk probeert te verdringen, wordt langzaam maar zeker duidelijk dat er iets niet in de haak is met de vrienden van deze Darrel Sanderson. Het lijkt wel alsof ze allemaal met een soort onderdanige ‘Stepford wife’ zijn getrouwd. Was Melissa ook zo’n type?

---Een gemaskerde figuur---
Gina maakt gestage vorderingen als ze bij het huis van Darrel en wijlen Melissa Sanderson rondhangt in de hoop dat ze nog wat aanwijzingen kan vinden. Maar dan wordt ze plotseling door een gemaskerde figuur aangevallen.

“Gina viel op de grond toen ze haar lantaarn wilde oppakken en kwam ongelukkig neer op haar pols. Ondanks de pijn glimlachte ze met gesloten ogen. In haar hand had ze nog steeds een pluk haar. Ze dacht aan Terry. Ze had nooit zo met hem gevochten. ‘Deze was voor jou, Terry,’ zei ze, liggend op het vochtige gras. Ze had oog in oog gestaan met de duivel en ze had uit alle macht met hem gestreden. De geur van een muskusachtige aftershave hing nog in de lucht. Ze kende die geur. De hemel begon te draaien, de maan en de sterren verdwenen. Alles werd donker. Maar ze had bewijs.”

---Degelijk en solide---
Dit tweede deel uit de Gina Harte-serie van Carla Kovach is net als het vorige deel – Stil maar – een prima thriller. Het verhaal leunt heel sterk op het hoofdpersonage dat vooral door haar getroebleerde verleden fascineert, de moorden die ze moet oplossen zijn alleen niet heel opzienbarend.

Wat dat betreft doet deze serie me op dit moment aan een Volkswagen denken. Degelijk en solide, doet wat het moet doen, maar echt mooi of opvallend is het allemaal niet. Het kan natuurlijk zijn dat ik dit te vroeg roep en dat Kovach gewoon nog op stoom moet komen. Dat er in volgende delen een originaliteit over me heen wordt gestort waar ik dagenlang van bij moet komen, het zou zomaar kunnen. Ik ga er hoe dan ook achter komen!

Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/