Interessant en boeiend

Na een nacht vol regen breekt er een koele ochtend aan en Bianca Pianaro tuurt zoals ze dat iedere dag doet met een kop koffie in haar hand over het Venetiaanse kanaal naast haar keukenraam. Vandaag heeft ze alleen een heel ander uitzicht, want er drijft het lichaam van een dode man vlakbij de muur van haar huis. Commissaris Guido Brunetti wordt opgetrommeld om de aanleiding van deze dood te onderzoeken en hij komt er al snel achter dat dit geen ongeluk was. En dat er de nodige haken en ogen aan deze zaak gaan zitten, want deze man was geen Italiaan.

---Het doorweekte treinkaartje---
De dode man was in de bloei van zijn leven en fit, hij is met een enkele messteek in zijn hart gedood. Het zou gemakkelijk als een misgelopen straatroof in de stapel met opgeloste dossiers kunnen verdwijnen, maar het instinct van Brunetti zegt hem dat er meer aan de hand is.

Op basis van zijn kleding, zijn gebit en wat muntjes in zijn zak blijkt namelijk dat de man een Amerikaan was. Bovendien had hij ook een doorweekt treinkaartje in zijn zak, hij was met de trein vanaf Vicenza naar Venetië gekomen en in Vicenza zit een Amerikaanse legerbasis. Hier zijn duizenden Amerikaanse soldaten samen met hun gezinnen gestationeerd.

Na nader onderzoek komt Brunetti erachter dat het lichaam van de dode man van sergeant Mike Foster is. Foster was inspecteur van de geneeskundige dienst en Brunetti vraagt zijn direct leidinggevende, dokter Terry Peters, om het lichaam te identificeren. Deze dokter reageert alleen erg emotioneel als ze het lichaam van de dode Mike Foster ziet. Daarnaast oogt ze erg zenuwachtig en bang. Hiermee heeft de zaak nog meer urgentie voor de doortastende Brunetti gekregen.

---Een web van Venetiaanse corruptie---
Terwijl Brunetti zich op de Amerikaanse basis in Vicenza begeeft en zich verbaasd over het feit dat dit feitelijk een stukje Amerika inclusief een eigen supermarkt, bowlingbaan, bioscoop en Burger King is, wordt er in Venetië een grote diefstal gepleegd. In het pas gerestaureerde palazzo van de rijke industrieel Viscardi worden schilderijen van onder andere Monet en Gaughin gestolen.

Vicequestori Patta wil de dood van Mark Foster als roofmoord afschrijven en dat Brunetti zich volledig op de schilderijenroof van Viscardi richt, maar zo makkelijk is Brunetti niet van een zaak af te trekken. Hij besluit beide mysteries op te lossen, maar belandt daarbij in een web van Venetiaanse corruptie waarbij hij tot zijn grote spijt opnieuw zijn schoonvader graaf Oratio tegen het lijf loopt.

In de tussentijd heeft Brunetti ook te maken met een opstandige puberzoon. De 16-jarige Rafaelle luistert niet naar zijn ouders, komt regelmatig veel te laat thuis en praat vervolgens nergens over.

---Interessant en boeiend---
Donna Leon weet met dit tweede deel uit de Guido Brunetti-serie opnieuw een interessante en boeiende detective neer te zetten. Ook dit boek is natuurlijk stokoud, maar dat heeft me geen moment gestoord. Het is eerder vermakelijk dat Brunetti geen toegang tot het internet of een mobiele telefoon heeft.

Uiteraard zijn er weer talloze leuke feitjes over het leven in Venetië in verhaal verwerkt, zoals bijvoorbeeld het gebruik om in de horeca eten en drinken zonder bonnetje af te rekenen. Op die manier hoeft er geen belasting te worden betaald en dat past precies in het beeld dat Leon in dit boek schetst waarin corruptie en de Italiaanse gewoonte om het niet zo nauw met de wet te nemen hoogtij vieren.

De daadwerkelijke afloop van zowel de moord op Mark Foster als de roof van de schilderijen van Viscardi is verrassend en laat zien dat Donna Leon een bijzonder talent heeft voor het schrijven van thrillers die na de laatste woorden nog even blijven nagalmen.

Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/