Lezersrecensie
Van pageturner naar inkakker
Sara Linton is met haar hoogzwangere zus Tessa bij de Dairy Queen wanneer ze na een telefoontje van politiecommissaris Jeffrey Tolliver direct in haar rol als lijkschouwer van Grant County moet stappen. Er is een lichaam op het terrein van het Grant Institute of Technology gevonden. Sara besluit samen met Tessa naar de universiteit te rijden, maar drukt Tessa wel op het hart dat ze in de auto moet blijven. Sara bekijkt het lijk van de jonge student, het lijkt erop dat hij van de brug vlakbij de campus in de nagenoeg drooggevallen rivierbedding is gesprongen, maar Sara is daar niet heel zeker van. Terwijl ze peinzend om zich heen kijkt, valt haar op dat haar auto leeg is. Tessa is verdwenen.
---Zorgen en schuldgevoel---
Sara loopt het bos in en verwacht dat ze daar ieder moment haar zus tegen zal komen omdat ze voor de zoveelste keer moest plassen. Sinds Tessa zwanger is moet ze immers zo’n beetje iedere tien minuten naar het toilet. Maar dan ziet ze haar jongere zus op het pad liggen. Ze is flink toegetakeld en ook nog eens in haar buik gestoken. Ze wordt met spoed naar het ziekenhuis vervoerd, waarna Jeffrey met een lijk en een opstandige Lena achterblijft.
Nu Sara vol zorgen en schuldgevoel met haar zus mee is gegaan, zit hij met de vraag wie Tessa heeft aangevallen. En of dat iets te maken heeft met de jongen die dood in de droge rivierbedding ligt.
Hij komt er al vrij snel achter dat de dode student Andy Rosen was, een getroebleerde jongeman die maar moeilijk van de drugs af kon blijven. Het is niet onwaarschijnlijk dat Andy uit eigen beweging van die brug is gesprongen, toch hecht hij veel waarde aan het eerste instinct van Sara. Zij twijfelde bij het zien van zijn lichaam of hij echt zelfmoord had gepleegd. En nu Tessa op een steenworp afstand is neergestoken kan Jeffrey niet anders dan verder onderzoeken wat hier gaande is.
---Zelfdestructieve Lena---
Ooit was Lena Adams een gewaardeerde rechercheur, maar nadat haar tweelingzus Sybil was vermoord en Lena tijdens haar zoektocht naar de moordenaar werd ontvoerd en verkracht, is er een zelfdestructieve kracht in haar naar boven gekomen. Haar trauma’s zorgden ervoor dat ze uiteindelijk niet goed meer kon functioneren.
Toen haar baas Jeffrey Tolliver haar dwong om in therapie te gaan, besloot ze ontslag te nemen. En nu werkt ze als rechterhand van de onuitstaanbare Chuck Gaines als campus beveiliging en drinkt ze teveel. Ze vind het vreselijk, maar weigert de juiste stappen te zetten om haar leven weer op de rails te krijgen. Ze is niet meer dan een schim van haar oude zelf en weet zichzelf gedurende deze zaak steeds verder in de problemen te werken.
“’Je ziet er verschrikkelijk uit, Lena. Ben je soms aan de drank? Is dat het probleem?’
‘Ik heb geen idee waar je het over hebt.’
‘Doe niet zo idioot. Je stinkt als een zwever. Er zit kots op je hemd.’
Ze kon het fatsoen opbrengen beschaamd te kijken voordat ze zichzelf weer in de hand kreeg en haar gezicht tot een kwade vuist vertrok.”
---Van pageturner naar inkakker---
Het eerste deel van dit boek vond ik echt bloedspannend. Tessa wordt aangevallen en zowel haar eigen leven als het leven van haar ongeboren kind hangen aan een zijden draadje. Ik moest weten hoe het met haar af zou lopen, maar Slaughter wist de spanning kundig op te voeren door direct nadat Tessa met een traumahelikopter was afgevoerd op andere zaken te focussen.
Vervolgens moesten eerst nog de nieuwe functie van Lena, de situatie tussen Sara en haar ex-man/ huidige minnaar Jeffrey Tolliver en de woede van Sara’s ouders worden besproken voordat eindelijk duidelijk werd hoe het met Tessa en haar kindje ging. Zodra dat duidelijk was, vond ik het verhaal behoorlijk inkakken.
Het was alsof de angel uit het verhaal was zodra Tessa aan de betere hand was, ook al vielen er meer doden, wist Lena zich steeds dieper in de nesten te werken en was de dader nog altijd niet bekend. Slecht was het verhaal absoluut niet, toch wist het me minder te boeien dat de twee voorgaande delen uit de Grant County-serie. Hoe dan ook, ik ga alsnog voor het vierde deel uit de Grant County-reeks want de schrijfstijl van Karin Slaughter is zonder meer verslavend.
Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/
---Zorgen en schuldgevoel---
Sara loopt het bos in en verwacht dat ze daar ieder moment haar zus tegen zal komen omdat ze voor de zoveelste keer moest plassen. Sinds Tessa zwanger is moet ze immers zo’n beetje iedere tien minuten naar het toilet. Maar dan ziet ze haar jongere zus op het pad liggen. Ze is flink toegetakeld en ook nog eens in haar buik gestoken. Ze wordt met spoed naar het ziekenhuis vervoerd, waarna Jeffrey met een lijk en een opstandige Lena achterblijft.
Nu Sara vol zorgen en schuldgevoel met haar zus mee is gegaan, zit hij met de vraag wie Tessa heeft aangevallen. En of dat iets te maken heeft met de jongen die dood in de droge rivierbedding ligt.
Hij komt er al vrij snel achter dat de dode student Andy Rosen was, een getroebleerde jongeman die maar moeilijk van de drugs af kon blijven. Het is niet onwaarschijnlijk dat Andy uit eigen beweging van die brug is gesprongen, toch hecht hij veel waarde aan het eerste instinct van Sara. Zij twijfelde bij het zien van zijn lichaam of hij echt zelfmoord had gepleegd. En nu Tessa op een steenworp afstand is neergestoken kan Jeffrey niet anders dan verder onderzoeken wat hier gaande is.
---Zelfdestructieve Lena---
Ooit was Lena Adams een gewaardeerde rechercheur, maar nadat haar tweelingzus Sybil was vermoord en Lena tijdens haar zoektocht naar de moordenaar werd ontvoerd en verkracht, is er een zelfdestructieve kracht in haar naar boven gekomen. Haar trauma’s zorgden ervoor dat ze uiteindelijk niet goed meer kon functioneren.
Toen haar baas Jeffrey Tolliver haar dwong om in therapie te gaan, besloot ze ontslag te nemen. En nu werkt ze als rechterhand van de onuitstaanbare Chuck Gaines als campus beveiliging en drinkt ze teveel. Ze vind het vreselijk, maar weigert de juiste stappen te zetten om haar leven weer op de rails te krijgen. Ze is niet meer dan een schim van haar oude zelf en weet zichzelf gedurende deze zaak steeds verder in de problemen te werken.
“’Je ziet er verschrikkelijk uit, Lena. Ben je soms aan de drank? Is dat het probleem?’
‘Ik heb geen idee waar je het over hebt.’
‘Doe niet zo idioot. Je stinkt als een zwever. Er zit kots op je hemd.’
Ze kon het fatsoen opbrengen beschaamd te kijken voordat ze zichzelf weer in de hand kreeg en haar gezicht tot een kwade vuist vertrok.”
---Van pageturner naar inkakker---
Het eerste deel van dit boek vond ik echt bloedspannend. Tessa wordt aangevallen en zowel haar eigen leven als het leven van haar ongeboren kind hangen aan een zijden draadje. Ik moest weten hoe het met haar af zou lopen, maar Slaughter wist de spanning kundig op te voeren door direct nadat Tessa met een traumahelikopter was afgevoerd op andere zaken te focussen.
Vervolgens moesten eerst nog de nieuwe functie van Lena, de situatie tussen Sara en haar ex-man/ huidige minnaar Jeffrey Tolliver en de woede van Sara’s ouders worden besproken voordat eindelijk duidelijk werd hoe het met Tessa en haar kindje ging. Zodra dat duidelijk was, vond ik het verhaal behoorlijk inkakken.
Het was alsof de angel uit het verhaal was zodra Tessa aan de betere hand was, ook al vielen er meer doden, wist Lena zich steeds dieper in de nesten te werken en was de dader nog altijd niet bekend. Slecht was het verhaal absoluut niet, toch wist het me minder te boeien dat de twee voorgaande delen uit de Grant County-serie. Hoe dan ook, ik ga alsnog voor het vierde deel uit de Grant County-reeks want de schrijfstijl van Karin Slaughter is zonder meer verslavend.
Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/
1
Reageer op deze recensie
