Lezersrecensie
De vaart spat van de pagina’s
Kerstmis Is in aantocht en bijna heel Los Angeles is in feestelijke sferen gehuld. Dat geldt alleen niet voor de Seven Saints Catholic Church, want daar lijkt het net alsof de hel is losgebarsten. Op de stenen vloer voor de biechtstoel ligt een plas bloed en het onthoofde lichaam van pastoor Fabian, maar dat is niet eens het meest opmerkelijke van dit gruwelijke tafereel. Het hoofd van de pastoor is namelijk verdwenen en in plaats daarvan is er een grote hondenkop met een spies in de stomp van de nek geduwd. Robert Hunter en zijn partner Carlos Garcia van de Divisie Bijzondere Moordzaken zijn al snel ter plaatse en weten meteen dat ze weer een pittige zaak hebben gekregen.
---Het getal drie---
De moord op de pastoor oogt chaotisch, alsof deze door een bezeten maniak is gepleegd. De details laten Robert Hunter echter zien dat de werkelijkheid anders is. De bloedvlekken en spetters vormen een duidelijk bedacht patroon, het is een gecontroleerde en geplande chaos. Toch is de schrik groot als op de autopsietafel blijkt dat de pastoor het getal drie op zijn borstkas heeft staan. Het wil zeggen dat de dader eerder heeft gemoord én dat hij nog niet klaar is.
Amper een paar dagen later worden Hunter en Garcia naar een prachtige woning in Malibu gestuurd. Het huis is op dat moment onbewoond, want het staat te koop. In de woonkamer zit makelaar Amanda Reilly vastgebonden op een stoel met een hoge rugleuning voor een enorme open haard. Ze is door het vuur levend gebraden.
De vriendin van Amanda Reilly weet te vertellen dat Amanda doodsbang was voor vuur. En het dagboek van pastoor Fabian vertelt dat hij jarenlang heeft gedroomd dat zijn hoofd van zijn romp werd gescheurd en vervangen door een hondenkop. Op basis hiervan kunnen Hunter en Garcia niet anders dan concluderen dat de moordenaar de ergste angsten van zijn slachtoffers tot leven laat komen.
---Buitenzintuigelijke waarneming---
Net na de moord op Amanda Reilly meldt een getuige van de moord op pastoor Fabian zich op het politiebureau. Ze zegt dat ze Monica heet en ze lijkt ergens tussen de vijftien en twintig jaar oud te zijn. Ze is angstig en kwetsbaar en Hunter heeft direct de behoefte om haar te beschermen. Al snel blijkt dat dat ook heel hard nodig is.
“Monica haalde diep adem om haar stem tot bedaren te brengen. ‘Ik weet hoe het klinkt, maar luister alsjeblieft vijf minuten naar me. Ik ben niet gek. Ik ben geen helderziende. Ik kan niet in de toekomst kijken. Ik kan geen gedachten lezen of met geesten praten. Maar helaas voel ik bepaalde dingen sterker dan de meeste mensen.’”
Monica heeft de ‘gave’ van buitenzintuigelijke waarneming. Zelf beschouwt ze dat als een vloek, maar voor deze zaak is het een uitkomst dat zij door de ogen van de moordenaar kan kijken als hij weer een slachtoffer om het leven brengt. Door haar openbaringen komt Monica alleen wel in ernstig gevaar.
---De vaart spat van de pagina’s---
Na het spectaculaire eerste deel over Robert Hunter, Handtekening van het kwaad, komt Chris Carter met een vervolg dat minstens net zo goed is. De vaart spat van de pagina’s en de moorden zijn zo gruwelijk dat je je haast niet kunt indenken dat iemand ooit zoiets zou kunnen bedenken. Je zou bijna gaan vermoeden dat Carter ervaring op dit vlak heeft.
Normaal gesproken hebben thrillers met zoveel spanning twee dimensionale personages, maar de hoofdrollen van Robert Hunter en Carlos Garcia zijn behoorlijk nauwkeurig uitgewerkt. Er wordt de tijd genomen om alle karakters uitgebreid te beschrijven en dat maakt de boeken van Chris Carter buitengewoon goed.
Ook dit boek heb ik in een noodtempo verslonden, als ik zo doorga ben ik in een mum van tijd bij het meest recente deel over Robert Hunter!
Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/
---Het getal drie---
De moord op de pastoor oogt chaotisch, alsof deze door een bezeten maniak is gepleegd. De details laten Robert Hunter echter zien dat de werkelijkheid anders is. De bloedvlekken en spetters vormen een duidelijk bedacht patroon, het is een gecontroleerde en geplande chaos. Toch is de schrik groot als op de autopsietafel blijkt dat de pastoor het getal drie op zijn borstkas heeft staan. Het wil zeggen dat de dader eerder heeft gemoord én dat hij nog niet klaar is.
Amper een paar dagen later worden Hunter en Garcia naar een prachtige woning in Malibu gestuurd. Het huis is op dat moment onbewoond, want het staat te koop. In de woonkamer zit makelaar Amanda Reilly vastgebonden op een stoel met een hoge rugleuning voor een enorme open haard. Ze is door het vuur levend gebraden.
De vriendin van Amanda Reilly weet te vertellen dat Amanda doodsbang was voor vuur. En het dagboek van pastoor Fabian vertelt dat hij jarenlang heeft gedroomd dat zijn hoofd van zijn romp werd gescheurd en vervangen door een hondenkop. Op basis hiervan kunnen Hunter en Garcia niet anders dan concluderen dat de moordenaar de ergste angsten van zijn slachtoffers tot leven laat komen.
---Buitenzintuigelijke waarneming---
Net na de moord op Amanda Reilly meldt een getuige van de moord op pastoor Fabian zich op het politiebureau. Ze zegt dat ze Monica heet en ze lijkt ergens tussen de vijftien en twintig jaar oud te zijn. Ze is angstig en kwetsbaar en Hunter heeft direct de behoefte om haar te beschermen. Al snel blijkt dat dat ook heel hard nodig is.
“Monica haalde diep adem om haar stem tot bedaren te brengen. ‘Ik weet hoe het klinkt, maar luister alsjeblieft vijf minuten naar me. Ik ben niet gek. Ik ben geen helderziende. Ik kan niet in de toekomst kijken. Ik kan geen gedachten lezen of met geesten praten. Maar helaas voel ik bepaalde dingen sterker dan de meeste mensen.’”
Monica heeft de ‘gave’ van buitenzintuigelijke waarneming. Zelf beschouwt ze dat als een vloek, maar voor deze zaak is het een uitkomst dat zij door de ogen van de moordenaar kan kijken als hij weer een slachtoffer om het leven brengt. Door haar openbaringen komt Monica alleen wel in ernstig gevaar.
---De vaart spat van de pagina’s---
Na het spectaculaire eerste deel over Robert Hunter, Handtekening van het kwaad, komt Chris Carter met een vervolg dat minstens net zo goed is. De vaart spat van de pagina’s en de moorden zijn zo gruwelijk dat je je haast niet kunt indenken dat iemand ooit zoiets zou kunnen bedenken. Je zou bijna gaan vermoeden dat Carter ervaring op dit vlak heeft.
Normaal gesproken hebben thrillers met zoveel spanning twee dimensionale personages, maar de hoofdrollen van Robert Hunter en Carlos Garcia zijn behoorlijk nauwkeurig uitgewerkt. Er wordt de tijd genomen om alle karakters uitgebreid te beschrijven en dat maakt de boeken van Chris Carter buitengewoon goed.
Ook dit boek heb ik in een noodtempo verslonden, als ik zo doorga ben ik in een mum van tijd bij het meest recente deel over Robert Hunter!
Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/
1
Reageer op deze recensie