Lezersrecensie
Een magnifieke plotwending aan het einde
Amanda White is nog maar een schim van de persoon die ze ooit was. Sinds haar dochtertje Jess werd vermoord en niet veel later haar man zelfmoord pleegde, leeft ze nog maar met één doel. Wallace Crone, de man die haar dochtertje doodde en daarmee ook indirect haar echtgenoot vermoordde, moet boeten voor zijn vreselijke daden. Er is niet genoeg bewijs om hem door een rechtbank veroordeeld te krijgen, dus daarom gaat ze er zelf wel voor zorgen dat de mensheid van deze afschuwelijke vent verlost wordt. Het probleem is alleen dat dit haar ondanks haar vele plannen nog niet is gelukt.
---Ruilen van moord---
Agent Farrow, de rechercheur die een paar maanden eerder bij de moord op Jess was betrokken, maakt zich veel zorgen om Amanda. Hij heeft zich haar gruwelijke lot aangetrokken en doet er alles aan om haar te helpen. En dat houdt in dat ze op moet houden met haar obsessie voor Wallace Crone en haar leven moet proberen op te pakken. Uiteindelijk weet hij haar ervan te overtuigen dat ze naar een praatgroep moet gaan en hij is dan ook opgelucht als hij hoort dat ze bij een bijeenkomst is geweest.
Farrow weet alleen niet dat Amanda bij die praatgroep ene Wendy is tegengekomen. Haar 15-jarige dochter kreeg in het geheim een verhouding met haar muziekleraar en hij heeft haar vermoord. Ook deze dader is wegens een gebrek aan bewijs nooit voor de rechter gekomen en Wendy heeft dezelfde wraakgevoelens als Amanda.
De twee vrouwen raken bevriend en besluiten in een dronken bui om van moord te ruilen. Wendy vermoord Wallace Crone en Amanda vermoord de muziekleraar. Omdat ze geen van beide een band met hun beoogde slachtoffer hebben en voor een goed alibi zorgen, zou dit het perfecte plan zijn.
---Ruth Gelman---
Ruth is alleen thuis en ligt in bed als ze beneden wat gestommel hoort. In eerste instantie denkt ze dat haar man tijdens zijn vaste pokeravondje teveel heeft gedronken en daarom zoveel kabaal maakt. Maar als ze glas hoort breken, besluit ze toch maar eens te gaan kijken. Ze treft een man die haar aanvalt en flink toetakelt, ze weet het maar ternauwernood te overleven.
De zwaar mishandelde Ruth kan haar aanvaller niet goed beschrijven en aangezien er ook geen bruikbaar DNA is gevonden, zal de man die haar leven heeft verwoest onbestraft blijven. En dat kan Ruth niet verkroppen. Ze durft de deur niet meer uit, woont in een hotel omdat ze haar huis niet meer in durft en wordt door nachtmerries en paniekaanvallen geteisterd.
Ook Ruth is er zeker van dat de man die haar dit heeft aangedaan moet boeten. Als de politie het niet doet, doet ze het zelf wel.
---Een magnifieke plotwending aan het einde---
Ik had eerder een stand alone van Steve Cavanagh gelezen – Verdraaid – maar hier was ik niet kapot van. Toch besloot ik ook deze recentere stand alone te proberen, want het was natuurlijk niet onmogelijk dat Steve Cavanagh dit keer naast de spectaculaire Eddie Flynn-serie alsnog een boek wist te schrijven dat me aangenaam verraste. En dat is ook daadwerkelijk gebeurd.
Cavanagh heeft met Moorddeal een hele originele thriller te creëren die me van het begin tot het einde heeft geboeid. De personages, met name Amanda en Ruth, gaan door hun ellendige situaties meteen onder je huid zitten en trekken je mee door hun achtbanen van emoties.
Plotwendingen zijn er genoeg, maar de wending die Cavanagh helemaal aan het einde over me heen wierp was echt magnifiek. Wat mij betreft mag deze schrijver naast nieuwe delen over Eddie Flynn dus nog veel meer van zulke stand alones gaan produceren, kom maar op!
Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/
---Ruilen van moord---
Agent Farrow, de rechercheur die een paar maanden eerder bij de moord op Jess was betrokken, maakt zich veel zorgen om Amanda. Hij heeft zich haar gruwelijke lot aangetrokken en doet er alles aan om haar te helpen. En dat houdt in dat ze op moet houden met haar obsessie voor Wallace Crone en haar leven moet proberen op te pakken. Uiteindelijk weet hij haar ervan te overtuigen dat ze naar een praatgroep moet gaan en hij is dan ook opgelucht als hij hoort dat ze bij een bijeenkomst is geweest.
Farrow weet alleen niet dat Amanda bij die praatgroep ene Wendy is tegengekomen. Haar 15-jarige dochter kreeg in het geheim een verhouding met haar muziekleraar en hij heeft haar vermoord. Ook deze dader is wegens een gebrek aan bewijs nooit voor de rechter gekomen en Wendy heeft dezelfde wraakgevoelens als Amanda.
De twee vrouwen raken bevriend en besluiten in een dronken bui om van moord te ruilen. Wendy vermoord Wallace Crone en Amanda vermoord de muziekleraar. Omdat ze geen van beide een band met hun beoogde slachtoffer hebben en voor een goed alibi zorgen, zou dit het perfecte plan zijn.
---Ruth Gelman---
Ruth is alleen thuis en ligt in bed als ze beneden wat gestommel hoort. In eerste instantie denkt ze dat haar man tijdens zijn vaste pokeravondje teveel heeft gedronken en daarom zoveel kabaal maakt. Maar als ze glas hoort breken, besluit ze toch maar eens te gaan kijken. Ze treft een man die haar aanvalt en flink toetakelt, ze weet het maar ternauwernood te overleven.
De zwaar mishandelde Ruth kan haar aanvaller niet goed beschrijven en aangezien er ook geen bruikbaar DNA is gevonden, zal de man die haar leven heeft verwoest onbestraft blijven. En dat kan Ruth niet verkroppen. Ze durft de deur niet meer uit, woont in een hotel omdat ze haar huis niet meer in durft en wordt door nachtmerries en paniekaanvallen geteisterd.
Ook Ruth is er zeker van dat de man die haar dit heeft aangedaan moet boeten. Als de politie het niet doet, doet ze het zelf wel.
---Een magnifieke plotwending aan het einde---
Ik had eerder een stand alone van Steve Cavanagh gelezen – Verdraaid – maar hier was ik niet kapot van. Toch besloot ik ook deze recentere stand alone te proberen, want het was natuurlijk niet onmogelijk dat Steve Cavanagh dit keer naast de spectaculaire Eddie Flynn-serie alsnog een boek wist te schrijven dat me aangenaam verraste. En dat is ook daadwerkelijk gebeurd.
Cavanagh heeft met Moorddeal een hele originele thriller te creëren die me van het begin tot het einde heeft geboeid. De personages, met name Amanda en Ruth, gaan door hun ellendige situaties meteen onder je huid zitten en trekken je mee door hun achtbanen van emoties.
Plotwendingen zijn er genoeg, maar de wending die Cavanagh helemaal aan het einde over me heen wierp was echt magnifiek. Wat mij betreft mag deze schrijver naast nieuwe delen over Eddie Flynn dus nog veel meer van zulke stand alones gaan produceren, kom maar op!
Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/
1
Reageer op deze recensie