Wat. Een. Boek!

Bird Street in het stadje Lock Haven in de Amerikaanse staat Washington lijkt een hele gewone straat te zijn. Vooruit, de huizen zijn groot en het gaat de inwoners zonder uitzondering voor de wind. Ze hebben allemaal een mooie carrière, genoeg geld, een goede gezondheid, perfecte kinderen en een overdosis geluk. Maar als de maand november aanbreekt, valt er ieder jaar weer een deken van depressie over de straat. De mensen trekken zich dan terug, volwassenen nemen vrij van hun werk en komen nauwelijks nog de deur uit. Tijdens deze weken draait het leven van de mensen in Bird Street maar om één ding: om het offer dat zij voor hun geluk moeten brengen.

---De spiegelende oppervlakken---
Ralph Lewis woont al zijn hele leven aan Bird Street. Het huis waarin zijn ouders hem grootbrachten is nu van hem en hij deelt het met zijn vrouw Luana en hun twee kinderen, Kaila van 15 en Django van 10 jaar oud. Net als zijn vader is Ralph rechter en dat werk doet hij met veel plezier. Maar in november, tijdens de Donkerder Dagen, blijft hij ieder jaar de hele maand thuis.

Zodra de laatste uren van Halloweenavond aanbreken, dekt hij zoals altijd samen met Luana alle spiegelende oppervakken binnen hun huis af en vervolgens doen ze een schietgebedje dat november dat jaar mild zal verlopen. Zelf hoopt Ralph dat het hem gaat lukken om zich niet iedere dag bewusteloos te zuipen, Luana heeft ieder jaar weer het voornemen om zichzelf eraan te herinneren dat ze van haar man en kinderen houdt.

Dit jaar zal het laatste jaar zijn dat Kaila zich nog in heerlijke onwetendheid mag hullen, want het is in Bird Street gebruikelijk dat kinderen op hun 16e in het geheim van hun succes worden ingewijd. Ralph en Luana kijken daar niet bepaald naar uit, maar het is niet anders. Dit is het lot dat hen is toebedeeld.

---De geheimen van Bird Street---
November begint voorspoedig, het offer is gereed en alles lijkt erop dat de grootste gruwelen hen bespaard zullen blijven. Ervaring leert namelijk dat als het offer laat in de maand wordt gedaan, de tijd steeds zwaarder zal verlopen. Maar dan loopt alles in de soep. En blijkt Kaila op eigen houtje naar de geheimen van Bird Street op zoek te gaan.

“Kaila betrapte zich op het verlangen niet te willen nadenken over de Donkerder Dagen. Ze bespeurde zelfs een instinctieve afkeer om die van kinds af aan aangeleerde gewoonte te moeten doorbreken. Maar nu was Kaila geen kind meer. Ze was vijftien en ze kon het niet langer uitstellen.”

---Wat. Een. Boek!---
Toen ik een tijd geleden het eerder uitgebrachte Hex van Thomas Olde Heuvelt las, werd ik door dat bloedstollende verhaal al compleet van mijn sokken geblazen. Je kunt dus wel stellen dat mijn verwachtingen voor dit boek behoorlijk hoog waren. En die verwachtingen heeft de meest succesvolle Nederlandse schrijver (ooit?) meer dan waar gemaakt.

De humor die in Hex met name in het begin van het boek alom vertegenwoordigd was heeft hij dit keer achterwege gelaten, want al vanaf de eerste bladzijde is duidelijk dat dit geen vrolijk verhaal is. Voor grapjes is geen plaats, want de Donkerder Dagen hangen als een zwaard van Damocles boven de hoofden van de bewoners van Bird Street.

Wat Olde Heuvelt wel weer opnieuw presteert is dat hij de lezer al heel snel meesleept in een neerwaartse spiraal waarin de ernstige zaken van de hoofdpersonages als handgranaten in doffe ellende ontploffen. Het is meer dan spannend. Het is meer dan bloedstollend. Het verhaal en de personages met hun vreselijke lot gaan onder je huid zitten en vervolgens heb je drie luchtigere boeken nodig om weer enigszins te herstellen.

Thomas Olde Heuvelt is een ongekend schrijftalent dat zijn weerga niet kent.

Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/