Een heel actueel thema

Imke heeft samen met haar man Arne en hun twee kinderen Sterre en Sam een heerlijk doorsnee leven in een klein dorp op het Nederlandse platteland. Ze wonen op een mooie boerderij waar Imke en Arne in hun vrije tijd voor hun paarden en schapen zorgen en zolang Imke geen last heeft van nachtmerries is alles pais en vree. Dan komt plotseling het bericht dat er een wolf niet ver van hun dorp is gesignaleerd en niet veel later is er een schaap van de boerderij in hun buurt doodgebeten. In een mum van tijd komt alles in hun omgeving op scherp te staan en worden Imke´s nachtmerries erger dan ooit.

---De wolvenwacht---
De overheid en natuurinstanties vinden het fantastisch dat er sinds lange tijd weer een wolf in het wild rondloopt, maar voor de mensen die in het gebied wonen waar deze wolf is gezien is er minder reden tot jubelen. Zij moeten zich zorgen maken over de veiligheid van hun dieren en kleine kinderen. Binnen de kortste keren ontstaan er hooglopende discussies, vooral wanneer er een tweede wolf verschijnt en er een paar maanden later zelfs een nestje jonge wolven is geboren.

Er worden steeds meer dieren in de wei bruut afgeslacht en het is wachten tot er een kind wordt gegrepen. Om die reden besluit Arne zich aan te sluiten bij de lokale wolvenwacht, een clubje van boeren en hobbymatige veehouders die hun perceel en gezin tegen de wolven willen beschermen.

Imke wil net zo lief als Arne dat die wolven een ander leefgebied uitkiezen, of desnoods af worden geschoten, maar maakt zich ook zorgen over deze wolvenwacht. Dit kan alleen maar flink uit de hand gaan lopen.

---De herinneringen van Imke---
Naast haar zorgen om hun kinderen, dieren, en haar man bij de wolvenwacht, heeft Imke nog een ander probleem. Sinds de eerste wolf is gesignaleerd is een sluimerend trauma uit het verleden in alle hevigheid teruggekomen. Die wolf zorgt voor allerlei vreselijke herinneringen.

“Op de fiets naar het werk breekt het angstzweet me uit. Nog altijd hoor ik de grimmige fluistering van acht jaar geleden. Soms lukt het me om de dreigende woorden te vergeten, maar zodra iets me aan een wolf herinnert, weerklinken ze in mijn oren. Het is als de tinnitus waar mijn zus Froukje last van heeft. Het hoge gezoem in haar oren is er altijd en toch hoort ze het vooral als ze eraan denkt. Ik heb altijd verzwegen wat er die avond is gebeurd en naarmate de tijd verstreek, leek het zinloos om nog iets te vertellen. De wolf was weggebleven en ik liep geen gevaar meer. Ik hoefde alleen maar mijn geheim te bewaren. Nu leeft de angst van toen weer op.”

---Een heel actueel thema---
De herkenning spat hier natuurlijk van de pagina’s, want sinds een paar jaar is er echt sprake van een paar wolven in Nederland. En ook de discussies waarbij de overheid en natuurorganisaties blij zijn met de wolf en bewoners vooral met de nadelen van de wolf te maken hebben zijn alles behalve fictief. Marcella Kleine heeft rond dit actuele thema een nagelbijtend spannende thriller geschreven waarbij de dreiging je als lezer vrijwel direct bij de keel grijpt.

Het vorige boek van Marcella Kleine – Bloedwraak – vond ik op zich wel aardig, ik stoorde me alleen wel een beetje aan het feit dat ze hier in de verhaallijn teveel op handige toevalligheden leunde. Daar had ik bij dit boek helemaal geen last van, ik vond alles kloppen en zat tot het laatste moment in spanning omdat ik wilde weten wie er voor Imke’s trauma’s had gezorgd.

Ik ben erg benieuwd wat Kleine als volgend thema gaat kiezen, wat mij betreft mag ze weer een actueel discussiepunt als rode draad nemen!

Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/