Overeenkomsten tussen Gina Harte en Helen Grace

De donkere decembermaand is aangebroken en de gepensioneerde Albert voelt zich behoorlijk melancholiek als hij de pub uitloopt om naar huis te gaan. Hij houdt even zijn pas in als hij de bibliotheek passeert. Ooit was dit het dorpshuis, de plek waar hij in 1954 voor het eerst met zijn inmiddels overleden vrouw Lilian had gedanst. Dan ziet hij een bundeltje op de stoep liggen, het is een pasgeboren baby. Niet veel later blijkt dit de dochter van Deborah Jenkins te zijn, een vrouw die al jarenlang wordt vermist.

---Van de aardbodem verdwenen---
Rechercheur Gina Harte weet nog goed dat Luke Jenkins zijn vrouw Deborah vier jaar geleden als vermist opgaf. Deborah was van haar werk vertrokken, maar nooit thuis gekomen. Er werd een uitgebreid politieonderzoek opgestart, maar de vrouw leek van de aardbodem te zijn verdwenen. Er werd geen enkele aanwijzing voor ontvoering of moord gevonden en haar man bleef met zijn twee jonge kinderen radeloos achter.

Nu door een DNA-test blijkt dat Deborah onlangs een meisje heeft gebaard, start Gina het onderzoek opnieuw op. Deborah leeft nog en ze moet zo snel mogelijk worden gevonden. Wat hebben ze destijds over het hoofd gezien? Alle mensen uit Deborah’s werkkring en omgeving worden opnieuw verhoord, maar dit leidt niet tot nieuwe aanwijzingen.

In de tussentijd wordt Luke door een onbekende man achtervolgd en bedreigd. Is dit dezelfde man die Deborah al jarenlang vasthoudt?

---De problemen van Gina---
Terwijl Gina zich volledig op het onderzoek naar Deborah stort, wordt ze tegelijkertijd steeds meer met haar verleden geconfronteerd. Haar dochter Hannah wil namelijk een gedenkdienst voor haar vader – Gina’s overleden echtgenoot – organiseren, maar Gina trekt het niet om daar aan mee te werken. Haar huwelijk met Terry was namelijk erg slecht en als hij niet van de trap was gevallen en overleden toen Hannah nog maar een klein meisje was, was ze van hem gescheiden.

Hannah weet niets van het slechte huwelijk van haar ouders, ze was veel te jong om dat te beseffen. Ze begrijpt dan ook niet dat haar moeder zo’n moeite met die gedenkdienst heeft en dat zorgt voor de nodige discussies.

“Haar gedachten schoten terug naar Terry en de avond waarop hij dood werd verklaard in hun huis. De avond waarop ze was bevrijd, eindelijk in staat werd gesteld het leven te leiden dat ze wilde. Mensen betuigden nog steeds medeleven als ze hoorden dat ze weduwe was, maar dat was nergens voor nodig. Ze had nooit om medeleven gevraagd en ze verdiende het ook niet. Ze ademde diep in en probeerde Terry weer uit haar gedachten te verbannen. Ze werd nu niet meer mishandeld, maar ze was nog steeds niet bevrijd van de herinneringen.”

---Overeenkomsten tussen Gina Harte en Helen Grace---
Het werd onderhand eens tijd dat ik aan de Gina Harte-serie van Carla Kovach begon. Er wordt namelijk al te lang geroepen dat deze stoere rechercheur en haar avonturen veel overeenkomsten met de Helen Grace-serie van M.J. Arlidge heeft en als fan van Helen Grace kon ik deze succesvolle reeks dus echt niet nog langer links laten liggen.

De overeenkomsten tussen Gina Harte en Helen Grace zag ik ook al nadat ik een paar hoofdstukken had gelezen, maar gelukkig weet Carla Kovach toch een heel eigen personage en stijl neer te zetten. Gina Harte is net als Helen Grace een door de wol geverfde rechercheur die zich echt in een zaak kan vastbijten. Die zaken zijn net als in de boeken van M.J. Arlidge duister en er wordt geen enkele gruwel achterwege gelaten. En net als Helen heeft Gina ook de nodige trauma’s uit het verleden.

Toch is Gina Harte haar eigen persoon, met een eigen verhaal. En heeft Kovach een eigen signatuur die ze standvastig neerzet. Ik ben nu al blij dat ik heel roekeloos meteen de eerste vier delen van de Gina Harte-serie heb gekocht, want dit zou zomaar eens helemaal in mijn straatje kunnen passen!

Deze recensie is ook op mijn blog gepubliceerd: https://loortjeleest.nl/