Lezersrecensie
De vuuropaal
Een fijne feelgood die makkelijk wegleest!
Galeriehouder Florine is de rijzende ster van de kunstwereld. Sinds kort staat ze er alleen voor en is het hard werken – ze moet de touwtjes aan elkaar knopen. Net als Florine een behoorlijk losgeslagen verjaardagsfeestje geeft, blijkt de expat Mark in het huis naast haar te zijn getrokken. Ze haat hem! En hij haar! Tot Mark onverwacht haar galerie in loopt en het duurste schilderij koopt dat er hangt.
‘De talisman’ was mijn kennismaking met Dominique Lap en dat boek vond ik heerlijk. Ook ‘De vuuropaal’ is weer een fijn verhaal met een leuke setting.
Wat het verhaal extra leuk maakt is dat de personages uit ‘De talisman’ ook in ‘De vuuropaal’ hun opwachting maken. Zo blijf je op de hoogte van ieders leven.
In ‘De vuuropaal’ maken we kennis met Florine en Mark. Florine is een personage waarmee je meteen een band voelt. Je merkt dat ze opzoek is naar zichzelf en zich steeds in lastige situaties weet te brengen. Je leeft met haar mee en kunt je heel goed verplaatsen in haar. Het helpt ook heel erg dat Dominique Lap een uitgebreide schrijfstijl heeft. Je ziet Florine en haar omgeving voor je tijdens het lezen. Je wordt onderdeel van de kunstwereld.
Met Mark had ik een mindere connectie. Vooral door de trope van het verhaal, vond ik het erg lastig mij te verplaatsen in Mark. Zijn keuzes waren niet altijd even duidelijk, waardoor hij wat onsympathiek kon overkomen. Van mij had er wat meer stilgestaan mogen worden bij de motivatie van zijn keuzes.
De chemie tussen Mark en Florine komt goed tot zijn recht. Het aantrekken en afstoten houdt je aandacht vast. Je wilt weten hoe het afloopt en hoe de personages zich gaan ontwikkelen. Er zit dan ook meer dan voldoende spice in het verhaal.
Ik vond het een leuk verhaal, alleen zorgde een van de tropes ervoor dat ik toch een bepaalde afstand bleef voelen tot Mark.
‘De vuuropaal’ krijgt van mij ***,5!
Bedankt voor het recensie-exemplaar Hebban en Dominique Lap.
NB: Dit boek heb ik ontvangen in ruil voor mijn eerlijke mening.
Galeriehouder Florine is de rijzende ster van de kunstwereld. Sinds kort staat ze er alleen voor en is het hard werken – ze moet de touwtjes aan elkaar knopen. Net als Florine een behoorlijk losgeslagen verjaardagsfeestje geeft, blijkt de expat Mark in het huis naast haar te zijn getrokken. Ze haat hem! En hij haar! Tot Mark onverwacht haar galerie in loopt en het duurste schilderij koopt dat er hangt.
‘De talisman’ was mijn kennismaking met Dominique Lap en dat boek vond ik heerlijk. Ook ‘De vuuropaal’ is weer een fijn verhaal met een leuke setting.
Wat het verhaal extra leuk maakt is dat de personages uit ‘De talisman’ ook in ‘De vuuropaal’ hun opwachting maken. Zo blijf je op de hoogte van ieders leven.
In ‘De vuuropaal’ maken we kennis met Florine en Mark. Florine is een personage waarmee je meteen een band voelt. Je merkt dat ze opzoek is naar zichzelf en zich steeds in lastige situaties weet te brengen. Je leeft met haar mee en kunt je heel goed verplaatsen in haar. Het helpt ook heel erg dat Dominique Lap een uitgebreide schrijfstijl heeft. Je ziet Florine en haar omgeving voor je tijdens het lezen. Je wordt onderdeel van de kunstwereld.
Met Mark had ik een mindere connectie. Vooral door de trope van het verhaal, vond ik het erg lastig mij te verplaatsen in Mark. Zijn keuzes waren niet altijd even duidelijk, waardoor hij wat onsympathiek kon overkomen. Van mij had er wat meer stilgestaan mogen worden bij de motivatie van zijn keuzes.
De chemie tussen Mark en Florine komt goed tot zijn recht. Het aantrekken en afstoten houdt je aandacht vast. Je wilt weten hoe het afloopt en hoe de personages zich gaan ontwikkelen. Er zit dan ook meer dan voldoende spice in het verhaal.
Ik vond het een leuk verhaal, alleen zorgde een van de tropes ervoor dat ik toch een bepaalde afstand bleef voelen tot Mark.
‘De vuuropaal’ krijgt van mij ***,5!
Bedankt voor het recensie-exemplaar Hebban en Dominique Lap.
NB: Dit boek heb ik ontvangen in ruil voor mijn eerlijke mening.
1
Reageer op deze recensie