Lezersrecensie
De weg terug
Een mooie roman met pittige thema’s.
Antonia wil zich geen zorgen meer maken over geld. Ze besluit op zoek te gaan naar een rijke man. Tijdens een liefdadigheidsdiner leert ze de rijke Egbert kennen. Ze is niet echt verliefd, maar hij kan haar het lieven bieden waar ze naar verlangd. Dan ontmoet ze Paul. Hij is niet rijk, heeft geen grote ambities én een vriendin. Ze wordt smoorverliefd op hem en begint een affaire. Gaat het haar lukken om Paul te vergeten om zo samen met Egbert haar geluk te beproeven in New York?
In het begin kost het even wat tijd om te wennen aan de schrijfstijl van Sonja Kemp. Door de schrijfstijl voel je een afstand tot het verhaal en zijn personages. Het verhaal is in de derde persoon geschreven, waardoor je de personages niet goed kunt doorgronden.
De verhaallijn is vlot. Dit komt mede door de regelmatige wisselingen van tijd. Zo krijg je inzicht in het verleden en het heden. Je begint verbanden te doorzien en krijgt vermoedens welke kant het verhaal op gaat.
Sonja Kemp weet de tijdsgeest goed te verwerken in haar boek. Door haar gedetailleerde schrijfstijl kun je je ook direct overal een voorstelling van maken. Denkbeelden van vroeger komen aan bod, en er wordt uitvoerig belicht welke invloed dit op An en de andere personages heeft.
Het is een verhaal met diverse wendingen. Hoewel je de meeste wel ziet aankomen is het toch een verhaal dat je wil blijven lezen. Je gaat met An meeleven en wil ook weten of je vermoedens kloppen.
Gaandeweg het boek wordt het verhaal steeds beter en wil je weten hoe het afloopt. Er is ook steeds meer ruimte voor emoties en gevoelens. Waardoor je niet alleen An, maar ook Paul een stuk beter gaat begrijpen.
‘De weg terug’ is een aangrijpend debuut van Sonja Kemp. Hoewel ik even aan de schrijfstijl moest wennen, kijk ik uit naar het volgende werk van Sonja Kemp.
Het boek krijgt van mij ***,5.
Bedankt voor het recensie-exemplaar Sonja Kemp.
NB: Dit boek heb ik ontvangen in ruil voor mijn eerlijke mening.
Antonia wil zich geen zorgen meer maken over geld. Ze besluit op zoek te gaan naar een rijke man. Tijdens een liefdadigheidsdiner leert ze de rijke Egbert kennen. Ze is niet echt verliefd, maar hij kan haar het lieven bieden waar ze naar verlangd. Dan ontmoet ze Paul. Hij is niet rijk, heeft geen grote ambities én een vriendin. Ze wordt smoorverliefd op hem en begint een affaire. Gaat het haar lukken om Paul te vergeten om zo samen met Egbert haar geluk te beproeven in New York?
In het begin kost het even wat tijd om te wennen aan de schrijfstijl van Sonja Kemp. Door de schrijfstijl voel je een afstand tot het verhaal en zijn personages. Het verhaal is in de derde persoon geschreven, waardoor je de personages niet goed kunt doorgronden.
De verhaallijn is vlot. Dit komt mede door de regelmatige wisselingen van tijd. Zo krijg je inzicht in het verleden en het heden. Je begint verbanden te doorzien en krijgt vermoedens welke kant het verhaal op gaat.
Sonja Kemp weet de tijdsgeest goed te verwerken in haar boek. Door haar gedetailleerde schrijfstijl kun je je ook direct overal een voorstelling van maken. Denkbeelden van vroeger komen aan bod, en er wordt uitvoerig belicht welke invloed dit op An en de andere personages heeft.
Het is een verhaal met diverse wendingen. Hoewel je de meeste wel ziet aankomen is het toch een verhaal dat je wil blijven lezen. Je gaat met An meeleven en wil ook weten of je vermoedens kloppen.
Gaandeweg het boek wordt het verhaal steeds beter en wil je weten hoe het afloopt. Er is ook steeds meer ruimte voor emoties en gevoelens. Waardoor je niet alleen An, maar ook Paul een stuk beter gaat begrijpen.
‘De weg terug’ is een aangrijpend debuut van Sonja Kemp. Hoewel ik even aan de schrijfstijl moest wennen, kijk ik uit naar het volgende werk van Sonja Kemp.
Het boek krijgt van mij ***,5.
Bedankt voor het recensie-exemplaar Sonja Kemp.
NB: Dit boek heb ik ontvangen in ruil voor mijn eerlijke mening.
1
Reageer op deze recensie