Voor ik je laat gaan!

Een prachtig verhaal over verlies, hoop en tweede kansen.

Yasmen en Josiah zijn zielsverwanten. Maar dan treft het noodlot hun familie, en het leven waar ze van droomden lijkt onherstelbaar gebroken. Yasmen raakt in een depressie, Josiah stort zich op het runnen van het restaurant en langzaamaan raken ze elkaar kwijt. Tot Yasmen het niet meer aankan en een scheiding aanvraagt. Twee jaar later hebben ze een nieuw ritme gevonden in het co-ouderschap van hun twee kinderen en het runnen van hun succesvolle restaurant. Ook beginnen ze allebei voorzichtig met daten. Maar als magneten blijven Yasmen en Josiah naar elkaar toe bewegen…

Kennedy Ryan laat je afwisselend kennismaken met Yasmen en Josiah. Zo weet je direct wat er zich in hun levens afspeelt en waar ze op dit moment staan. Door gaande weg het boek ook af en toe terug te blikken op het verleden krijg je een alomvattend beeld van Yasmen en Josiah.

De emoties die Kennedy Ryan in haar woorden kan leggen is van een heel nieuw kaliber. Het verhaal komt bij je binnen. Het is een hartverscheurend verhaal, dat je tegelijkertijd ook hoop geeft. De liefdevolle ondertoon is altijd aanwezig in het verhaal. Dat maakt het ook een aangrijpend verhaal.

De thema’s die in het boek worden aangehaald zijn niet mals, en zeer realistisch. Er wordt niets mooier gemaakt dan het is. Je wordt als het ware meegenomen in het leven van Yasmen en Josiah. Je mag achter de voordeur kijken en meedraaien in de gezinsdynamiek. Hiermee komt het verhaal ook heel dichtbij.

Je kunt niet stoppen met lezen. Je wordt zo in het verhaal gezogen dat je wilt weten hoe het verhaal van Yasmen en Josiah eindigt. Door de vlotte schrijfstijl en wisselende perspectieven heb je het boek ook zo uit.

Ik vond het een prachtig boek en het heeft mij weten te raken en emotioneren.

Het boek krijgt van mij ****,5!

Bedankt voor het recensie-exemplaar LS Uitgeverij.

NB: Dit boek heb ontvangen in ruil voor mijn eerlijke mening.