Lezersrecensie
Zodra ik je zag
Een new adult romance met de nodige spice!
Wren doet niet aan relaties. Hij gebruikt zijn vuisten om zijn emoties te beheersen. Dat is ook de enige manier waarop hij om kan gaan met de ziekte van zijn moeder. Als hij plots wordt gedwongen om samen te werken met zijn buurvrouw moet hij ineens vechten tegen zijn eigen hart.
Matilda heeft jarenlang moeten zien hoe haar vader haar moeder behandelt en besluit dat haar dat nooit zal overkomen. Dan staat haar buurjongen ineens op te stoep en dreigt hij haar zorgvuldige geplande toekomst te verwoesten.
‘Zodra ik je zag’ is een boek waar ik moeilijk in het verhaal kwam. In het begin kreeg ik maar geen connectie met Wren en Matilda. Er werden extreem veel details gegeven, maar toch kon ik mij geen voorstelling maken van de personages. De auteur haalt er veel bijzaken bij, waardoor het lastig is om de kern van het verhaal te vatten.
Op twee derde van het boek begon het verhaal pas echt mijn aandacht te grijpen. Wren en Matilda stelde zich meer open en de focus verschoof naar hun emoties. Vanaf dat moment is er ook meer aandacht voor hun relatie en de ontwikkeling hiervan.
In ‘Zodra ik je zag’ is er aan spice geen gebrek. Wel vond ik het erg gekaderd. Ik had het gevoel alsof het verhaal in drie delen werd opgedeeld, waarin in elk deel een ander thema de hoofdrol speelt. In het begin van het verhaal wordt er vooral een introductie gegeven en wordt de wereld van de personages beschreven. Daarna komt er een stuk waarin er heel veel focus op de spice ligt. In het laatste stuk is er dan weer heel veel oog voor de emotionele ontwikkeling van de personages. Dit had van mij allemaal wat vloeiender door elkaar mogen lopen.
‘Zodra ik je zag’ was helaas niet het boek voor mij. Mocht je van high school romance houden met een vleugje enemies to lovers en een goede dosis spice dan moet je dit boek zeker een kans geven.
Het boek krijgt van mij **,5.
Bedankt voor het recensie-exemplaar Sisterspressnl.
NB: Dit boek heb ik ontvangen in ruil voor mijn eerlijke mening.
Wren doet niet aan relaties. Hij gebruikt zijn vuisten om zijn emoties te beheersen. Dat is ook de enige manier waarop hij om kan gaan met de ziekte van zijn moeder. Als hij plots wordt gedwongen om samen te werken met zijn buurvrouw moet hij ineens vechten tegen zijn eigen hart.
Matilda heeft jarenlang moeten zien hoe haar vader haar moeder behandelt en besluit dat haar dat nooit zal overkomen. Dan staat haar buurjongen ineens op te stoep en dreigt hij haar zorgvuldige geplande toekomst te verwoesten.
‘Zodra ik je zag’ is een boek waar ik moeilijk in het verhaal kwam. In het begin kreeg ik maar geen connectie met Wren en Matilda. Er werden extreem veel details gegeven, maar toch kon ik mij geen voorstelling maken van de personages. De auteur haalt er veel bijzaken bij, waardoor het lastig is om de kern van het verhaal te vatten.
Op twee derde van het boek begon het verhaal pas echt mijn aandacht te grijpen. Wren en Matilda stelde zich meer open en de focus verschoof naar hun emoties. Vanaf dat moment is er ook meer aandacht voor hun relatie en de ontwikkeling hiervan.
In ‘Zodra ik je zag’ is er aan spice geen gebrek. Wel vond ik het erg gekaderd. Ik had het gevoel alsof het verhaal in drie delen werd opgedeeld, waarin in elk deel een ander thema de hoofdrol speelt. In het begin van het verhaal wordt er vooral een introductie gegeven en wordt de wereld van de personages beschreven. Daarna komt er een stuk waarin er heel veel focus op de spice ligt. In het laatste stuk is er dan weer heel veel oog voor de emotionele ontwikkeling van de personages. Dit had van mij allemaal wat vloeiender door elkaar mogen lopen.
‘Zodra ik je zag’ was helaas niet het boek voor mij. Mocht je van high school romance houden met een vleugje enemies to lovers en een goede dosis spice dan moet je dit boek zeker een kans geven.
Het boek krijgt van mij **,5.
Bedankt voor het recensie-exemplaar Sisterspressnl.
NB: Dit boek heb ik ontvangen in ruil voor mijn eerlijke mening.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Loraines_books
Gesponsord
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder met zijn kenmerkende warmte, scherpzinnigheid en humor.
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
Parijs 1942. Miri ontsnapt aan een razzia en komt terecht op het platteland. Op een nacht krijgt ze een gevaarlijke missie. Slaagt ze erin om zowel haar eigen leven als dat van anderen te redden?
