Lezersrecensie
Magische sferen
De verhalenverzamelaar
“’Als we onze verhalen verliezen', schreef hij, ‘verliezen we onszelf.’”
Synopsis:
Thornwood Village, 1910: Anna, een jonge boerendochter, biedt aan om de Amerikaanse Harold te helpen met vertalen van sprookjes van het Iers naar het Engels. Maar niet alles is wat het lijkt, en al snel bevindt Anna zich in het middelpunt van een mysterie dat de toekomst van haar gemeenschap en haar manier van leven bedreigt...
New York, 2010: Geboeid door het land van mythen en folklore stapt Sarah Harper in een vliegtuig naar de westkust van Ierland. Daar loopt ze in de voetsporen van Harold en Anna, honderd jaar later. Maar eenmaal aangekomen ontdekt ze duistere geheimen die balanceren tussen het alledaagse en het magische, tussen het zichtbare en het onzichtbare.
Wat trekt mij aan in een boek. Nou als eerste kijk ik altijd naar de cover. En deze cover zei “ook gewone mensen hebben buitengewone verhalen te vertellen...”
Dat was voor mij al een go om dit boek te willen lezen. Tel daar nog eens bij op dat die lieve Ilona een oproep deed voor een leesclub rondom dit boek en voilà ik ging dit boek lezen.
En eerlijk is eerlijk in het begin was ik wel teleurgesteld in het verhaal. Het verhaal begon met actie. Ik zie mezelf namelijk niet als Sarah zo spontaan op een vliegtuig naar een andere bestemming stappen. En daarna ontwikkelt het verhaal zich voor mijn gevoel als een kabbelend beekje.
Daarmee wil ik het verhaal niet te min doen want het is een fijn verhaal maar ergens had ik meer actie en een wat “sneller” verhaal verwacht.
Op het einde trekt dit wel weer aan en wil je gewoon doorlezen om te weten hoe het verhaal afloopt.
Al met al een mooi verhaal, met prachtige quotes. En achteraf gezien ben ik blij dat ik het boek gelezen heb.
Hou je van mythen en sagen, hou je van Ierland, dan is dit wel een aanrader.
“’Als we onze verhalen verliezen', schreef hij, ‘verliezen we onszelf.’”
Synopsis:
Thornwood Village, 1910: Anna, een jonge boerendochter, biedt aan om de Amerikaanse Harold te helpen met vertalen van sprookjes van het Iers naar het Engels. Maar niet alles is wat het lijkt, en al snel bevindt Anna zich in het middelpunt van een mysterie dat de toekomst van haar gemeenschap en haar manier van leven bedreigt...
New York, 2010: Geboeid door het land van mythen en folklore stapt Sarah Harper in een vliegtuig naar de westkust van Ierland. Daar loopt ze in de voetsporen van Harold en Anna, honderd jaar later. Maar eenmaal aangekomen ontdekt ze duistere geheimen die balanceren tussen het alledaagse en het magische, tussen het zichtbare en het onzichtbare.
Wat trekt mij aan in een boek. Nou als eerste kijk ik altijd naar de cover. En deze cover zei “ook gewone mensen hebben buitengewone verhalen te vertellen...”
Dat was voor mij al een go om dit boek te willen lezen. Tel daar nog eens bij op dat die lieve Ilona een oproep deed voor een leesclub rondom dit boek en voilà ik ging dit boek lezen.
En eerlijk is eerlijk in het begin was ik wel teleurgesteld in het verhaal. Het verhaal begon met actie. Ik zie mezelf namelijk niet als Sarah zo spontaan op een vliegtuig naar een andere bestemming stappen. En daarna ontwikkelt het verhaal zich voor mijn gevoel als een kabbelend beekje.
Daarmee wil ik het verhaal niet te min doen want het is een fijn verhaal maar ergens had ik meer actie en een wat “sneller” verhaal verwacht.
Op het einde trekt dit wel weer aan en wil je gewoon doorlezen om te weten hoe het verhaal afloopt.
Al met al een mooi verhaal, met prachtige quotes. En achteraf gezien ben ik blij dat ik het boek gelezen heb.
Hou je van mythen en sagen, hou je van Ierland, dan is dit wel een aanrader.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van loveboeken
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
