Spaghettiwestern met filosofische kanttekeningen

Anders dan andere recensenten, had ik nog nooit iets gelezen van deze Italiaanse auteur. Nu, de kans dat ik nog meer van zijn oeuvre tot mij zal nemen is relatief beperkt, want eerlijk gezegd vond ik er niets aan, aan deze roman 'Abel'. Een metafysische western!? Met wiens voeten wordt hier gespeeld. Ik heb me dan toch iets meer ingelezen over deze auteur. Blijkbaar is hij een echte mediafiguur in Italië en is hij naast schrijver ook filosoof. Deze violon d'ingres speelt ook door in dit boek. Alessandro etaleert graag zijn belezenheid door te refereren naar Aristoteles en Hume, waarbij hij ook nog al schoolmeesterachtig overkomt. Voor de rest is de opbouw van het boek warrig, zijn de dialogen gekunsteld en ontsnapt de symboliek aan mijn bevattingsvermogen. Ik vond het geen goede spaghettiwestern, deze 'Abel'. Vraag me over 2 maanden waar dit boek over ging en ik zal het mij met moeite herinneren.