Gekunsteld en navelstaarderig

Hoe belangrijk is de realiteitszin in een boek? En daar wringt wat mij betreft alvast het schoentje : de zonderlinge hoofdpersoon is blijven hangen in de nineties en organiseert feestjes waar enkel muziek uit die tijd mag gespeeld worden. Hij tolereert geen anachronismen (zoals de smartphone), want uiteindelijk betaalt hij het gelag. Hij is bijna maniakaal op zoek naar iets uit zijn kindertijd en probeert dat terug te vinden door een reconstructie te maken van een verjaardagsfeest van toen hij 6 werd. Niet gemakkelijk. Maar gelukkig vindt hij foto's uit die tijd en andermaal beschikt hij over onuitputbare bronnen om alle rekwisieten en acteurs te betalen om een en ander in scene te zetten. Van werlk geld ? denk ik dan, want nergens in het boek legt hij enige professionele activiteit aan de dag en van zijn erfenis zal het ook niet zijn, want zijn ouders spelen een prominente rol in het verhaal en blijken gewone mensen. Ten overvloede is de schrijfstijl van de heer Koeleman ook niet erg helder en houdt hij ervan de lezer aan het lijntje te houden. Als je het boek uithebt, blijf je met een hoop vragen zitten. De belangrijkste vraag wat mij betreft is, was dit boek het waard om daar enkele uren leestijd in te steken? En dan twijfel ik zeer sterk.