Op de rand tussen poëzie en proza

Het tweede "boekje" van Marieke De Maré. 'Ik ga naar de schapen' kost je amper 1 uurtje leestijd en dan tel ik de tijd mee waarin je nadenkt wat er eigenlijk staat. Want dat zal wel de bedoeling zijn. Ook haar eerdere werk(je) 'Bult' las ik. Laat ik het zo zeggen : ik hou niet van (te) dikke boeken met overtollige pagina's en oeverloos gezwets. Maar dit is dus de andere kant van het spectrum. De verwoording van heel veel stilte in een relatie van twee mensen, met een huisvriend die in de uitvaartsector actief is, een dochter die kunst maakt en een moeder die in het rusthuis vegeteert. Boekje over verdriet, over liefde. Maar ik ben helaas ongevoelig voor poëzie, waardoor ik in mijn eindoordeel niet verder kom dan 2 sterren. Maar vorm vooral je eigen mening, want heel veel van het geschrevene is vermoedelijk aan mij voorbij gegaan als ik er de lovende recensies van andere enthousiaste lezers bekijk!