Moedig

'Mes' is het eerste boek van Salman Rushdie dat ik volledig uitgelezen heb. Ik ben vroeger al eens begonnen in 'De Duivelsverzen', maar er niet doorgeraakt omdat de schrijfstijl me niet beviel. In een recenter verleden ben ik ook begonnen in zijn meest recente roman 'Vicoriestad', maar ook nu nodigden de lange zinnen en de bizarre plot niet uit tot verderlezen. Anderzijds was dit boek van een andere aard, geen fictie, maar, zoals de ondertitel zegt : gedachten na een poging tot moord. Salman Rushdie schrijft een eerlijk verslag over zijn beleving van de aanslag (en deze was toch schokkend wereldnieuws dat alle media gehaald heeft) en de vreselijke gevolgen ervan. Hij doet dat zeer goed. Hij etaleert een rijke gedachtenwereld, een grote belezenheid en ook en vooral een bewonderenswaardige wijsheid. Vooral wanneer hij zijn beschouwingen geeft over het geloof, zet hij een sterk staaltje van inzicht neer. Het stuk dat me minder bekoorde, maar toch ook prachtige argumentaties bevat, is de zogenaamde dialoog met de agressor (de A. genoemd in het boek). Maar al bij al is het boek zeer de moeite: je zal maar tengevolge van een boek, dat door zeer weinig mensen echt gelezen werd (ook de A. las blijkbaar slechts enkele pagina's van 'De Duivelsverzen') een fatwa over je afgeroepen krijgen. Het is bijna niet te bevatten wat dat met een mens doet. En dan is de lectuur van dit boek toch bijzonder verhelderend. Aanrader!