Deense treurnis

Sommige kinderen hebben het niet gemakkelijk, een understatement na het lezen van dit boek, zelfs niet in een beschaafd Scandinavisch land, dat steevast in de top 10 van de gelukkigste landen ter wereld staat. Wat een ellende, wat een uitzichtloze tristesse. Enerzijds geloof ik in de authenticiteit van het verhaal. De schrijver schrijft als het ware zijn moeilijke jeugd van zich af en doet dat treffend. Je kan als het ware de invloed van een ontwrichte gezinssituatie op het normbesef en gedrag van de hoofdpersoon voelen. Wat mij minder bekoorde is de richtingloosheid van het boek, waardoor het bij 'verknipte' jeugdherinneringen blijft. ook de weergave van sommige dialogen komt soms gekunsteld over Als oudste kind in het dramatische gezin, zoekt en vindt de hoofdpersoon genegenheid bij de grootmoeder. Daarnaast herinnert hij zich vooral zijn soms echt wel criminele escapades. In die zin verheldert het boek de traumatische invloed van bepaalde gebeurtenissen in een jong leven en of dat nu in Denemarken, Chili of het huis van de buren is, dat is universeel. Het illustreert de noodzaak van een warme, stabiele en evenwichtige thuissituatie. Ik ben erg nieuwsgierig naar het vervolg van deze trilogie.