Feel good thriller

Toni Coppers is er ene van bij ons, een Limburgse thrillerauteur die ieder jaar (sinds 2008) één à twee boeken produceert. Dat hij daarvoor uit de eigen ervaring put is logisch (recente uitstap naar Lapland geeft onmiddellijk voeding aan weer een nieuwe intrige). De personages hebben echter een geringe diepgang, het is het verhaal dat primeert, of de spanning zo je wil. Zoals alle thrillers rammelt de plot langs alle kanten, de onwaarschijnlijkheden en ongerijmdheden stapelen zich op, als het maar bijdraagt tot het opbouwen van de spanning. Ondertussen laveert de hoofdpersoon, alter ego van Toni, denk ik soms, met verve door het leven en krijgt hij zonder al te veel problemen toegaan tot Finse misdaaddossiers (laat me niet lachen, aub). Waarom feiten na meer dan 30 jaar pas gewroken moeten worden en een brave burger plotsklaps een rucksichtlkoze moordenaar wordt, is dan ook wat mij betreft onvoldoende verklaard en dus te vergezocht. Toch moet er dan nog een plottwist komen, die er echt met de haren is bijgesleurd. Maar laat ik positief eindigen : de dialogen zijn goed en de natuur is prachtig.