Lezersrecensie
Onthutsende openheid
In tegenstelling tot velen, ben ik een fan van Kristien Hemmerechts. Ik volg haar eigenlijk al vanaf haar eerste boek 'Brede heupen'. Haar publieke optredens heb ik weliswaar wat minder gesmaakt. Ze komt nogal nadrukkelijk over, heeft het hart op de tong en schuwt de controverse niet. Ook in dit boek neemt ze geen blad voor de mond. Ze beschrijft dat ze als gedoodverfde agnost de weg naar de schapenstal heeft gevonden, teruggevonden zou niet correct verwoord zijn, vind ik. Hier is dan ook een veel mildere Hemmerechts aan het woord, die met meer nuance en levenswijsheid terug- en vooruitkijkt. Zoals altijd is ze onthutsend open en legt ze alles wat in haar opkomt open en bloot op tafel wat haar invalt. zelfcensuur ius haar vreemd. What you see is what you get. Soms doet het geheel wat rommelig aan. Ik denk dat als ze zelf een en ander kritisch zou hebben nagelezen, ze er zelf heel wat in geschrapt zou hebben of toch beter gecomponeerd zou hebben. Maar het is wat mij betreft een goed geschreven autobiografie van een van de belangrijkste stemmen in het Nederlandstalig landsgedeelte.
1
Reageer op deze recensie