Meer van hetzelfde

Na de hype rond 'De Nomade' en De Camino', werd het tijd dat ik toch ook eens iets las van deze nieuwe ster aan het Nederlandse firmament. En eerder toevallig werd dat haar debuut : 'Vrij uitzicht'. En laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Ik ben er niet kapot van (understatement). Het is geschreven in de stijl van chicklit literatuur alla Saskia Noort, Suzanne Vermeer e.d. meer. Weinig aandacht voor het uitdiepen van de personages en de diepere emoties. Bovendien vond de schrijfster het nodig om in het voorwoord (waar is dit voor nodig?) al een groot deel van de inhoud van deze "literaire' thriller prijs te geven. Daar heb ik sowieso een hekel aan, net als aan de overvloed van luidruchtige Hollanders in het zuiden van Frankrijk. In haar boek etaleert Niewierra een schaamteloze hebberigheid en gebrek aan respect voor de authenticiteit van de regio. Dan haak ik finaal af, net als na het onwaarschijnlijke plot en de talloze ongerijmdheden in het flinterdunne verhaaltje. Niewierra? Nie wieder!