Gemeenplaatsen zonder structuur

Als je je bij de keuze van boeken laat leiden door de naam van de auteur, en je hebt bij voorbeeld met veel plezier 'Mazzeltov' gelezen, dan is het niet verwopnderlijk dat ook dit boek 'Wij, Roma' in je vizier komt. Maar hoe sterk de vertelstijl en taal van Margot Vanderstraeten in haar andere werk ook was (ook 'Minjan' las ik, en vond ik eigenlijk ook al veel minder goed), hier komt ze niet verder dan de beschrijving van enkele achterhaalde tradities en geplogendheden uit het verleden. Voortdurend spreken de geïnterviewden (het boek bestaat uit net geen 100 weerslagen van gesprekken, met Roma neem ik aan) zichzelf tegen en waar je soms verheerlijking hoort, is het onmiddellijk daarna weer minachtende afkeuring. Was het de bedoeling om deze groep mensen te 'de'stigmatiseren, met dank aan Conner Rousseau, die, (hopelijk/waarschijnlijk) met een fameus stuk in zijn kraag, zijn politieke carrière aan een zijden draadje hing met discriminerende uitspraken over de Roma? Wel bij mij heeft Vanderstraeten net het ongekeerde bereikt. Ik ben eens nieuwsgierig wat Conner van dit boek zal vinden, maar zelf kom ,ik niet verder dan 2 "sterretjes". Tegenvaller van formaat.