Adembenemend verhaal

'Winterwater' is inmiddels al het vierde boek dat ik las van Lex Paleaux. Voldoende om voor altijd in het selecte lijstje van mijn favoriete schrijvers te komen. In een sobere stijl vertelt hij over het leven van een jongen in Friesland. Hetzelfde thema als in de eerdere boeken die ik van hem verslond : 'Vlo ' en het hallucinant mooie 'Als de dood zucht, houd ik mijn adem in'. Maar ook zijn meest recente boek 'Liften naar de hemel' is sterk autobiografisch gekleurd en verdient de volle 5 sterren van een toproman. Wat maakt zijn werk zo sterk? Ik denk dat het in het vermogen ligt om de leef- en denkwereld van de jongere te beschrijven en daarin toch het belang van bepaalde gevoelens en belangrijke gebeurtenissen te benadrukken. Welke impact bij voorbeeld het gedrag van ouders en broers op de ontwikkeling van iemand heeft, is fantastisch vastgelegd in dit meesterwerkje. En dat allemaal zonder pathos, zonder geklaag of zelfbeklag. Maar de impact die dat alles kan hebben op de gevoelswereld en ontwikkeling van de hoofdpersoon is zo sterk dat het welhaast autobiografisch moet zijn. Het enige jammere aan de lectuur van dit boek was dat het zo snel uit was. Al lees je maar 1 boek in 2025, laat het er één van Lex Paleaux zijn!