Lezersrecensie
Ingewikkeld gecomponeerde nostalgie
In het begin maakt De overlevenden een geforceerd gecomponeerde indruk. De hoofdstukken die in het heden spelen wisselen af met de jeugdherinneringen van de hoofdpersoon Benjamin. Omdat de "huidige" hoofdstukken omgekeerd chronologisch zijn, bewegen de twee verhaallijnen naar elkaar toe, tot ze in het laatste hoofdstuk versmelten en alle noodzakelijke details prijsgeven (al is daar wel een deus ex machina voor nodig). Ook de "noodzakelijke" familiebotsingen en het te ontrafelen familiegeheim dragen bij aan het gecomponeerde, kunstmatige karakter van het boek.
Wat De overlevenden mooi maakt zijn vooral de nostalgische herinneringen aan een Zweedse jeugd aan een verlaten meer. Ook het heengaan van de vader is met veel gevoel beschreven. Het einde is zeer verrassend.
Wat De overlevenden mooi maakt zijn vooral de nostalgische herinneringen aan een Zweedse jeugd aan een verlaten meer. Ook het heengaan van de vader is met veel gevoel beschreven. Het einde is zeer verrassend.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Tom G.
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
