Geluk of ongeluk

De zoon van de zee - Davide Morosinotto
De schrijver die mij altijd weer weet te verrassen en te intrigeren: hij schreef zijn meest persoonlijke boek ooit. Over het land waar hij zelf woont, zijn roots, zijn thuis: Italië. Maar dan wel het Italië ten tijde van het Romeinse rijk zo’n 1500 jaar geleden: De zoon van de zee speelt zich af in 542 na christus.

Het verhaal, dat zoals we gewend zijn van Morosinotto plotgedreven is en veel vaart heeft, gaat over een jongen van 14 jaar, Pietro, die er ouder uitziet dan hij is. Hij woont met zijn moeder en stiefvader op een eenvoudige boerderij en houdt varkens. Hij heeft veel broertjes en zusjes gehad, maar ze zijn allemaal overleden. Zijn vader was een barbaar, vertelt zijn moeder hem als de van de komst van de Hunnen, de barbaren, dreigt. Ze geeft hem een half muntje dat zijn echte vader, met de naam Da Mar, aan zijn moeder gaf toen hij haar verliet terwijl ze zwanger was. Pietro is vastberaden om zijn vader te vinden. Maar voordat dat kan gebeuren moet hij zich melden als soldaat om in de strijd tegen de Hunnen mee te vechten.

De oorlog is bloederig en meedogenloos, maar Pietro blijft op wonderbaarlijke wijze steeds in leven terwijl er soldaten in bosjes omkomen. Hij ontmoet door bizar toeval een adellijk meisje, Justine, met wie hij nooit contact zou mogen hebben, maar waar hij een intieme band mee opbouwt. Samen proberen ze uit handen van de vijand te blijven. Pietro is slim en vindingrijk, hij weet zelfs rijk te worden. Maar zijn afkomst zal nooit veranderen, hij blijft die eenvoudige varkenshoeder. Of hij zijn vader vindt? Dat verklap ik hier natuurlijk niet. Morosinotto kondigt in zijn nawoord wel aan dat er volgend deel over de familie Da Mar komt.

Ik weet niet wat het is met de schrijfstijl van Morosinotto, maar geen van zijn boeken heeft mij ooit teleurgesteld. Het begon met Het mysterieuze horloge van Walker & Dawn, een uiterst origineel verhaal over een spannende zoektocht in Amerika. Morosinotto kiest steeds een ander land waar zijn verhalen zich afspelen en schrijft zo dat de ruimte en tijd helemaal geloofwaardig zijn, terwijl het verhaal verzonnen is. Er zit ook steeds enorm veel tempo in het verhaal, een opeenstapeling van gebeurtenissen die je als lezer dwingen om door te lezen.

De thema’s die in het verhaal naar voren komen zijn toeval, lotsbestemming en geluk hebben. Welke beslissingen neem je op gevoel, wanneer kun je echt zeggen dat je mazzel hebt gehad en waarvan kun je zeggen: dat heeft zo moeten zijn? Dat Morosinotto nu een boek schrijft over het land waar hij woont en zijn geschiedenis lijkt ook voorbestemd: hij heeft nu blijkbaar de liefde voor zijn eigen roots omarmd en ziet in hoe mooi Italië is. Ik kan niet wachten op een volgend deel, want deze schrijver heeft nog zoveel te vertellen.

Verschenen bij Pelckmans: 12+