Lezersrecensie
Schijnbaar simpel, zo mooi!
Het papegaaienplan - Tjibbe Veldkamp & Philip Hopman
Ik vind Tjibbe Veldkamp toch wel echt de meester in de geniale plots voor prentenboeken. Een prentenboek maken lijkt makkelijk: een illustratie met wat tekst erbij, maar schijn bedriegt. Elk woord moet raak zijn, omdat het er niet teveel mogen zijn, de illustraties en de tekst moeten elkaar aanvullen en liefst heeft het verhaal iets extra’s waardoor je verrast wordt. Bijvoorbeeld door wondermooie, cryptische zinnen, zoals deze:
“Op een dag durfde Daan de dingen die hij altijd durfde.”
In Het papegaaienplan, een prentenboek dat al in 2006 verscheen en nu opnieuw is uitgegeven door Condor, klopt het allemaal. Het verhaal is complex en veelomvattend en tegelijk klein en overzichtelijk. Dat komt omdat er in het hoofd van de hoofdpersoon, Daan, een heleboel gebeurt: hij wil namelijk zo graag met het meisje praten dat elke dag langs de boom loopt waar hij in zit. Maar hij durft niet. Hij durft veel, eigenlijk alles, maar dit nou juist niet.
En dan bedenkt Daan een list: hij ziet een papegaai in de boom en die gaat hij leren praten: zo kan hij de papegaai het meisje laten aanspreken. Slim natuurlijk, maar de meneer in de dierenwinkel ziet de pratende papegaai en denkt: die moet ik hebben! Er ontvouwt zich een spannend verhaal waarin de winkelier de bad guy is, en het uiteindelijk toch goed komt met Daan en het leuke meisje.
Het prentenboek is lekker groot en de illustraties, paginagroot, knallen je tegemoet. Wat zijn ze mooi! En wat is er veel te zien! Dat kun je wel aan Philip Hopman overlaten. Dit prentenboek heeft na 18 jaar niks aan zeggingskracht verloren en verdient weer vele lezers en voorlezers!
Ik vind Tjibbe Veldkamp toch wel echt de meester in de geniale plots voor prentenboeken. Een prentenboek maken lijkt makkelijk: een illustratie met wat tekst erbij, maar schijn bedriegt. Elk woord moet raak zijn, omdat het er niet teveel mogen zijn, de illustraties en de tekst moeten elkaar aanvullen en liefst heeft het verhaal iets extra’s waardoor je verrast wordt. Bijvoorbeeld door wondermooie, cryptische zinnen, zoals deze:
“Op een dag durfde Daan de dingen die hij altijd durfde.”
In Het papegaaienplan, een prentenboek dat al in 2006 verscheen en nu opnieuw is uitgegeven door Condor, klopt het allemaal. Het verhaal is complex en veelomvattend en tegelijk klein en overzichtelijk. Dat komt omdat er in het hoofd van de hoofdpersoon, Daan, een heleboel gebeurt: hij wil namelijk zo graag met het meisje praten dat elke dag langs de boom loopt waar hij in zit. Maar hij durft niet. Hij durft veel, eigenlijk alles, maar dit nou juist niet.
En dan bedenkt Daan een list: hij ziet een papegaai in de boom en die gaat hij leren praten: zo kan hij de papegaai het meisje laten aanspreken. Slim natuurlijk, maar de meneer in de dierenwinkel ziet de pratende papegaai en denkt: die moet ik hebben! Er ontvouwt zich een spannend verhaal waarin de winkelier de bad guy is, en het uiteindelijk toch goed komt met Daan en het leuke meisje.
Het prentenboek is lekker groot en de illustraties, paginagroot, knallen je tegemoet. Wat zijn ze mooi! En wat is er veel te zien! Dat kun je wel aan Philip Hopman overlaten. Dit prentenboek heeft na 18 jaar niks aan zeggingskracht verloren en verdient weer vele lezers en voorlezers!
1
Reageer op deze recensie