Weer een feestje!

En hier is hij dan: het zestiende kookboek van Jamie Oliver, Comfort Food.
Het voelt vertrouwd en toch weer anders. Waar zijn vorige boeken gingen over besparen en het zo snel mogelijk verlaten van de keuken, heeft hij nu gekozen voor aandacht. Zelf omschrijft hij het als: ”De meeste recepten zijn niet supersnel en ook niet bedoeld voor elke dag - ze zijn meer geschikt voor lange zwoele zomeravonden, knusse winternachten, weekends, vakanties en feestdagen. Het is een boek dat je pakt wanneer je iets speciaals wilt – het gaat over perfectie, je voldaan voelen en over echte topgerechten.”
En hoe fijn is dat; wanneer het buiten regent, de blaadjes van de bomen vallen en het ’s avonds weer eng vroeg donker wordt. Jamie heeft het goed getimed!
Hoe komt het dan toch dat het boek zo vertrouwd voelt? Komt het door zijn eigen aanwezigheid op bijna elke foto waardoor je denkt dat je naar zijn tv-programma’s zit te kijken of door het soort recepten die je overal kan tegenkomen; Jamie Magazine, Delicious en in al zijn vorige boeken? Na een check met vijf andere kookboeken van Jamie Oliver, kan de conclusie getrokken worden dat er niets herhaald wordt. Voelt het dan vertrouwd omdat je weer begint te fantaseren over al deze heerlijk uitziende gerechten? Over hoe je binnenkort enthousiast in de keuken staat te koken?
De fantasie wordt geprikkeld door dit kleurrijke boek. Er staan in dit 400 pagina’s dikke kookboek geen recepten zonder foto. De meeste recepten hebben zelfs meerdere foto’s. De recepten zijn onderverdeeld in zes hoofdstukken, die op zich niet veel vertellen maar wel een idee geven over de sfeer van het boek: nostalgie, good mood food, oppeppers, rituelen, guilty pleasures en zoete verleidingen.
Het is geen ‘gezond’ boek. Het is comfort food, hetgeen betekent dat de recepten overdadig zijn en veel calorieën bevatten. Achterin staat een overzicht per recept wat de voedingswaarden zijn. Op de pagina daarna staat aangegeven wie er allemaal heeft meegewerkt aan het tot stand komen van dit boek. Dat voelt erg goed; het is immers onmogelijk dat Jamie alles zelf zou doen wat onder zijn naam wordt uitgebracht. Jammer genoeg ontbreekt de naam van de vertaler want die is zeker het vermelden waard. Het is immers zeer prettig bij een goede vertaling van een kookboek dat er alternatieven worden geboden voor producten die hier niet zomaar te koop zijn. Zo wordt hier bijvoorbeeld ‘extra’ vertaald: Westcombe Cheddar-kaas (pittige Goudse kan ook) en pale (zoals Palm of De Koninck).
Het boek is pas een week in huis, maar er is al twee keer uit gekookt. De Grandioze Gadogado en Kip Kiev. Beide zeer geslaagd maar de Kip Kiev was gisteren naast erg lekker ook  verrassend door het bijgerecht dat erbij gemaakt wordt. En hoe handig is dat: een bijpassend bijgerecht. Hoef je daar niet meer over na te denken!

Kip Kiev
Een vakkundig klaargemaakte kip Kiev zorgt altijd voor blije gezichten. Goede kwaliteit kip gevuld met heerlijke knoflookboter en verkruimelde, krokante bacon in een jasje van goudgeel broodkruim – het kan gewoon niet missen. Dit is puur genieten, let alleen wel op dat je het de volgende dagen een beetje rustig aan doet.

Voor 4 personen.
1 uur en 10 minuten
plus tijd om af te koelen
878 calorieen

4 plakjes doorregen gerookte bacon of gerookt ontbijtspek
olijfolie
4 ontvelde kippenborsten van 150 gr elk (ik haal ze bij de slager met bot, maar het kan ook met filets)
3 el bloem
2 grote eieren, geklutst
150 gr vers broodkruim
zonnebloemolie
2 flinke handen vol verse bladspinazie of rucola
2 citroenen

Boter:
4 tenen knoflook
½ bosje verse bladpeterselie (15 g)
1 snufje cayennepeper
4 klontjes boter (op kamertemperatuur)

Broccolipuree:
800 gr kruimige aardappels
1 broccoli
1 klontje boter

Bak de plakjes bacon met een klein scheutje olijfolie in een koekenpan op matig vuur tot ze goudbruin en krokant zijn, en schep ze uit de pan. Pel de tenen knoflook, hak ze samen met de peterselieblaadjes fijn en meng ze met een snufje cayennepeper door de boter. Zet in de koelkast om hard te worden.
Vul de kippenborsten nu een voor een. Trek daarvoor het losse stukje filet dat aan de achterkant zit omhoog en maak er met een scherp mes een diepe inkeping in zodat je een zakje krijgt (zie de afbeelding op blz. 55 of het filmpje op jamieoliver.com/how-to).
Trek het zakje met je vingers open, snijd de boter in vier stukjes, duw een stukje in de opening en verkruimel er een plakje bacon bij. Klap het stukje filet terug om er een keurig, afgesloten pakketje van te maken. Herhaal dit met de drie andere stukken kip.
Verhit de oven op 180 °C/Gasovenstand 4. Doe de bloem in een ondiepe schaal, klop de eieren in een andere ondiepe schaal los en doe het broodkruim met een snufje peper en zout in een derde ondiepe schaal. Rol de kippakketjes eerst door de bloem, haal ze dan door het geklutste ei en laat de even uitlekken en druk ze tenslotte in het broodkruim om ze rondom een gelijkmatig jasje te geven. Bak ze een paar minuten aan elke kant in een koekenpan met 2 cm zonnebloemolie op matig tot hoog vuur, of tot ze licht goudbruin zijn, leg ze op een bakplaat en zet ze nog 10 minuten in de oven tot ze gaar zijn. Je kunt het bakken in de pan ook achterwege laten en ze alleen 20 minuten in de oven bakken, maar dan moet je ze wel met een beetje olie besprenkelen. Ze worden dan niet zo mooi goudbruin, maar de smaak is er niet minder om.
Schil intussen de aardappels, snijd ze in grove stukken en kook ze 12 tot 15 minuten in een pan gezouten kokend water of tot ze gaar zijn. Snijd de broccoli in stukjes en kook ze de laatste 8 minuten met de aardappeltjes mee. Laat de groenten uitlekken en uitwasemen, doe ze terug in de pan en stamp ze met een klontje boter en een snufje peper en zout tot puree. Verdeel de puree over de borden en leg er bij elk een Kiev bovenop. Maak de spinazieblaadjes of rucola aan met een beetje olie en citroensap, en strooi ze losjes om de kip heen als garnering. Serveer er een partje citroen bij.

De aardappels zijn wel eerder geschild, anders krijg je het niet tegelijkertijd klaar. Of je moet natuurlijk met meerdere mensen staan koken. Ook gezellig. Daarnaast ook meer aardappels geschild anders had ik wel gemor aan tafel gekregen.
Maar dat terzijde, want wat was het lekker en de broccolipuree was verrassend samen met de blaadjes rucola. Een recept dat nog wel vaker gekookt gaat worden en zo ook andere recepten uit dit boek. Een boek dat een aanvulling is bij de andere (Jamie) kookboeken in dit huis.Of zoals Jamie zegt: “Dit is hét comfort food-kookboek voor elk moment – ik hoop dat het een goed thuis vindt op je keukenplank. Liefs Jamie.”