Liefdevol, hartverscheurend, schokkend en ontroerend

De meisje begon als theaterstuk over het leven van de schrijver Jaouad Alloul. Daarna herschreef hij het tot een coming-of-age roman over Idriss, een Marokkaans-Belgische jongen die we volgen vanaf zijn negende verjaardag.

Idriss is de jongste in een gezin met zeven kinderen: twee jongens en vijf meisjes. Alleen Idriss is in België geboren. Zijn verhaal is eigenlijk opgedeeld in drie fasen:
De eerste fase is de fase van de eerste gevoelens dat hij anders is, de fase waarin hij leeft in een liefdevol gezin en waarin Idriss vooral probeert om een goede zoon te zijn. De hoge verwachtingen van zijn vader drukken op hem
"..., was zijn jarenlange smeekbede voor een zoon verhoord. Nu was het aan mij om die hoge verwachtingen waar te maken. De beste zijn, de braafste, de beleefdste..."

Toch vertelt Idriss al heel snel in zijn verhaal dat hij zich niet anders kan herinneren dan dat hij anders was en dat zijn anders zijn een bom zou laten ontploffen binnen het gezin: hij kijkt naar jongens. Als blijkt dat Idriss zichzelf al meisje ervaart stuurt zijn moeder hem naar de buurjongen die vier jaar ouder is. Deze jongen is stoer, maar ook erg lief en hij neemt Idriss zoals hij is: "Jij bent Idriss en jij bent zoals je bent."
Idriss blijft echter voelen dat hij niet mag zijn wie hij is. Hij hoort bij de kapper dat een aantal mannen een homo uit hun gemeenschap vervloeken en is geschokt want dit gaat dus ook over hem.

De zoektocht, de angst; Jaouad laat ik korte hoofdstukjes zien hoe Idriss hiermee omgaat. Je voelt zijn spanning en leeft met hem mee. Vooral bladzijden 44 en 45 die volstaan met handgeschreven zinnetjes: Allah. het spijt me. Allah, het spijt me. Maken veel indruk.

En dan staat Idriss' leven op zijn kop. Een dramatische gebeurtenis zet de familiebanden op scherp en Idriss raakt zijn veiligheid kwijt. Langzaamaan trekt Idriss zich terug uit het gezin en gaat steeds meer ontdekken wie hij zelf is. Dit doet hij door een jaar naar Parijs te gaan en later door zich te storten in het nachtleven van Antwerpen. Zijn leven wordt een 'sneltrein' of misschien wel een snelkookpan waarin drank, drugs, seks, liefde, vriendschap, huwelijk en vreemdgaan samenkomen tot een stomend geheel. Dat hij hierdoor langzaamaan zichzelf juist weer verliest merk je als lezer eerder dan Idriss zelf.

Een volgende heftige gebeurtenis laat Idriss inzien dat hij andere keuzes moet gaan maken en dan komen zijn leven en daardoor het boek weer in rustiger vaarwater. Zo sluit het boek af waar het begonnen is, met familiebanden.

Opvallend aan het boek is de lay-out. Er is gespeeld met verschillende bladindelingen: soms met maar één woord per pagina, soms met zwarte pagina's of pagina's met handgeschreven tekst erop en pagina's met gedichten. Deze bijzondere bladzijden geven belangrijke momenten in het boek weer en helpen de lezer om zich nog meer te verbinden.

De titel De meisje zette me eerst op het verkeerde been;
Ik dacht dat het verhaal zou gaan over een jongen die eigenlijk een meisje was, maar het bleek een jongen te zijn die ook wel iets meisjesachtigs heeft. Een jongen die zelfs als jong kind dacht dat hij een meisje was totdat zijn zussen hem uit deze droom hielpen. Een droom die hem toestond om verliefd te worden op jongens.

De meisje is een verhaal over een zoektocht naar zichzelf. Een verhaal over familiebanden, over vriendschap en wie je echte vrienden zijn, een verhaal over geloof, over losbandigheid en acceptatie. Af en toe wat te eenvoudig of oppervlakkig geschreven, vooral tijdens de dialogen, maar ook heel vaak met mooi gevonden zinnen en zoals gezegd goed gevonden lay-out.
Ik zou wensen dat dit boek zijn weg naar middelbare scholen vindt, zodat veel jonge mensen van verschillende oorsprong en verschillende genres en seksualiteiten samen over dit boek kunnen spreken en nadenken.