Lezersrecensie
Eén of twee verhalen?
Het boek begint met een hoofdstuk waarin een vrouw samen met haar zoontje over een begraafplaats dwaalt. De begraafplaats staat vol mausoleums. Sommige goed onderhouden, maar veel ook vervallen, soms kun je de botten van de overledenen zien. Wat zoekt zij daar? En wie is die vrouw die haar roerloos aankijkt?
Het eerste deel van het boek wordt verteld vanuit een vrouwelijke vampier die ooit vanuit de 'oude wereld' aankwam in Buenos Aires om daar een nieuw leven op te bouwen. Helaas voelt het verhaal erg afstandelijk, waarschijnlijk doordat het verhaal in de verleden tijd verteld wordt.
De vrouw blijkt een vampier te zijn en ze moet zien te overleven in een snel veranderende wereld waarin je verbergen steeds moeilijker wordt. Ergens moest ik bij het lezen denken aan Interview with the vampire van Anne Rice, waarschijnlijk ook omdat het verhaal vele jaren, eeuwen zelf, omvat. De gebeurtenissen blijven echter wat aan de oppervlakte, de tijd gaat snel en we krijgen weinig inzicht in de gevoelens van de vampierdame.
In deel twee gaan we terug naar de vrouw van het eerste hoofdstuk. Ze is een alleenstaande moeder met kind en een ernstig zieke moeder. Dit verhaal vond ik met meer gevoel geschreven en had een roman op zich kunnen zijn. De vrouw heeft het zwaar, de moeder is belangrijk voor haar, maar communiceren lukt bijna niet meer. Hoe ga je om met verlies, eenzaamheid en onzekerheid? Hoe blijf je rechtop staan en kun je zorgen voor jezelf en je kind als je leven op zijn kop staat? Of lukt dat niet?
Uiteindelijk komen beide verhalen samen. De achterflap suggereert een vlammende liefdesrelatie, maar die heb ik gemist. Ik voelde weinig van hun passie en vond de stappen in het verhaal hier te groot en ongeloofwaardig.
Er is vast een reden om de vrouw die veel moeite heeft om zich staande te houden in de wereld te koppelen aan de oude vampier, maar voor mij had het verhaal van de jonge vrouw ook op zich mogen staan.
1
Reageer op deze recensie