De wereld is raar en laat ons dingen zien die we niet overzien, omdat we door een sleutelgat turen

"De wereld is raar en laat ons dingen zien die we niet overzien omdat we door een sleutelgat turen"

Dit is één van de vele mooie zinnen uit boek "Hoe klein de wereld is".
Dit boek vertelt een voor mij (tot nu toe) onbekend stukje geschiedenis, namelijk die van de Indiase soldaten die in Nederland waren gestationeerd en vochten voor de Duisters.
in hun eigen land leefden ze onder het gezag van de Britse kolonisten.

Het verhaal speelt zich af in de periode 1938-1947 en is niet chronologisch geschreven, wat ik zelf erg mooi vond. De hoofdstukken zijn deels geschreven vanuit het perspectief van de Nederlandse Luna en deels vanuit de Indiase arts Chandar Kapoor

Luna woont met haar vader en oma op Texel. Haar moeder is overleden toen ze een baby was en de band met haar vader is kil. Haar paard Gerke is heel belangrijk voor haar. Verder heeft ze een jeugdvriend, Thiemen, met wie ze het contact verbreekt als blijkt dat hij zich aangesloten heeft bij de NSB.
Na enige tijd trekt de Joodse Rifka bij hen in wat niet zonder risico is. Er gebeurt veel in de boerderij tussen de personages en door de beeldende schrijfstijl kon ik het verhaal voor mijn ogen zien afspelen.

Chandar Kapoor groeit op, op het eiland Port Blair en is net als zijn vader een arts. Samen werken ze in een gevangenis waar landgenoten worden onderdrukt door de Britse kolonisten. Tevens voeren ze een kleine dokterspraktijk. Ze werken volgens de Ayurveda. Erg interessant vond ik en voor mij ook bekend.
Als de oorlog uitbreekt sluit Chandar zich aan bij de Britten en later bij het Duitse leger. Hij staat niet achter het geweldloze beleid van Ghandi.
Chandar ziet dingen die verschrikkelijk zijn en moet keuzes maken die hij altijd met zich mee zal dragen.

Na verloop van tijd komen hij en zijn medesoldaten terecht op Texel waar de levens van Luna en Chandar elkaar kruisen dankzij het paard Gerke.

Het verhaal laat zien dat goed en kwaad niet altijd zwart wit is. Het laat zien hoe verschrikkelijk (de auteur schuwt deze gebeurtenissen niet) de oorlog was voor alle kampen, maar het laat ook zien dat er in tijden van oorlog ook mooie momenten zijn.

Door het wisselen van perspectief wilde ik alsmaar doorlezen. Ik vind het boek prachtig en beeldend geschreven en vlot lezen, ondanks de gruwelijke dingen die gebeuren. Daarnaast gaf het boek mij ook kennis over een voor mij onbekend stukje geschiedenis en de Indiase cultuur

Het boek raakt vele thema's zoals vriendschap, liefde, familie, loyaliteit, vergeving ("jezelf vergeven is het moeilijkste vergeven"), moed en vertrouwen.

De in 2021 overleden auteur Walter Lucius (bekend van de Hartland triologie) was begonnen aan dit ambieuze project.
Na zijn overlijden kreeg Carla de Jong het verzoek dit project op te pakken met dit prachtige boek als resultaat.
Qua lay-out vind ik het boek ook erg mooi gemaakt

Ik zou dit boek zeker aanraden en wil Uitgerverij Luitingh Sijthoff hartelijk bedanken voor dit recensie exemplaar en de fijne leesclub.
Daarnaast wil ik Carla de Jong bedanken voor het schrijven van dit prachtige boek en haar aanwezigheid bij de leesclub