Verrukkelijk spelen met taal

Op Hebban staan al veel recensies over het boek Olifantenpaadjes. Daarin wordt al veel verteld over de verhaallijn, dat zal ik niet herhalen. Het boek Olifantenpaadjes was voor mij een meer dan aangename kennismaking met schrijver Sebastiaan Chabot.

Het boek stond al even te wachten op mijn e-reader. Het starten met lezen, stelde ik steeds wat uit. Het verhaal van een gescheiden gezin dat nog samen op vakantie gaat en het leuk probeert te hebben, las ik al eens in een ander boek. Een boek dat ik wat deprimerend vond. Toch kwam dit boek iedere keer voorbij als ik op mijn e-reader door de boeken scrolde op zoek naar een volgend boek om te lezen.

Afgelopen weekeinde sloeg ik het boek open en werd aangenaam verrast door het verrukkelijke taalgebruik. Wat een heerlijke vondsten. En zo vaak als ik het begreep, kon plaatsen of soms een alinea nogmaals las, zo vaak kon ik het af en toe niet helemaal volgen. En dat paste dan weer uitstekend bij de stuntelige hoofdpersoon Raad en de hulp die hij inzet van olifant Mimp.

En dan ineens donder je als lezer het olifantenpaadje af ........ en is het boek uit.