Op en neer

Graag mag ik boeken lezen over en door mensen geschreven die een wandeltocht, een hike maken. Het begin van het boek wekte mijn interesse op. Sommige zinnen vielen me op door hun leuke taalvondsten. De opening was interessant als aanleiding voor het ondernemen van de wandeltocht. En toch ging het wat op en neer met mijn leeservaring; komt het door het schrijven in de derde persoon over zichzelf dat je als lezer wat op afstand houdt? Komt het doordat sommige alinea's ingevoegd lijken alsof de auteur bepaalde persoonlijke opinies met de lezer wil delen en die daardoor wat los van het verhaal lijken te staan? Of komt het doordat meer aandacht uitgaat naar het overnachten en het eten onderweg dan naar de wandeltocht zelf? Ik vroeg het me af als lezer en ik denk dat het een mix is van bovenstaande.

En nu blijf ik achter met de vraag las ik een fictie of een non-fictie boek? Ik vermoed het eerste. Wat denk jij?