Teveel en vooral te weinig

In het slotwoord vertelt de auteur over haar beweegredenen om dit boek te schrijven. De wens om het verhaal van kinderen uit Kongo aan het begin van de vorige eeuw een stem en gezicht te geven. Afgaande op de beschrijvingen in het boek verdienen deze kinderen en hun rol in de geschiedenis aandacht.

De schrijver deed hiernaar onderzoek en slaagt er in meerdere gedeeltes van het boek in om via de fictieve hoofdpersoon gebeurtenissen raak te beschrijven en gevoelens bij de lezer op te roepen. Impliciet beschrijft ze het effect ervan op de persoonlijke ontwikkeling en het zelfbeeld van de hoofdpersoon.Voor het historische aspect en de plek in de geschiedenis van de kinderen in Kongo had meer plek in het boek mogen zijn.

De vorm van het verhaal vanuit 2 personen met 100 jaar ertussen leidt wat mij betreft af van de kern van het boek. Een andere structuur had voor mij het verhaal, dat verdient om verteld en gelezen te worden, sterker gemaakt.