Lezersrecensie
Sfeerbeeld van de jaren 50/60/70
Judith Koelemeijer heeft een eigen stijl van schrijven. Weinig dialoog, veel beschrijvend, vertellend. Toch grijpen haar verhalen me meestal wel.
Ook nu weer. In 12 hoofdstukken vertelt ze het verhaal van een familie. Haar familie: haar opa en oma en hun 12 kinderen. Grootgebracht in een traditioneel katholiek gezin. Het geeft een inkijkje in de jaren 50, 60 en 70 en hoe de maatschappij veranderde. Maar ook hoe een gezin met elkaar omging.
Daardoorheen loopt het verhaal van de moeder (oma van Judith Koelemeijer): ziek, dementerend en hoe de kinderen voor haar zorgen. Terwijl moeder achteruit gaat, heeft iedereen een reden om bij haar te zijn en de situatie te laten bestaan. En zo neemt niemand het voortouw om het duidelijke leiden te stoppen.
Knap hoe Koelemeijer ieder kind uit het gezin 1x aan het woord laat en in de hoofdstukken die gaan van de oudste naar de jongste uit het gezin, ook de laatste jaren van de Maria Zachea, haar oma, weet te beschrijven.
Ook nu weer. In 12 hoofdstukken vertelt ze het verhaal van een familie. Haar familie: haar opa en oma en hun 12 kinderen. Grootgebracht in een traditioneel katholiek gezin. Het geeft een inkijkje in de jaren 50, 60 en 70 en hoe de maatschappij veranderde. Maar ook hoe een gezin met elkaar omging.
Daardoorheen loopt het verhaal van de moeder (oma van Judith Koelemeijer): ziek, dementerend en hoe de kinderen voor haar zorgen. Terwijl moeder achteruit gaat, heeft iedereen een reden om bij haar te zijn en de situatie te laten bestaan. En zo neemt niemand het voortouw om het duidelijke leiden te stoppen.
Knap hoe Koelemeijer ieder kind uit het gezin 1x aan het woord laat en in de hoofdstukken die gaan van de oudste naar de jongste uit het gezin, ook de laatste jaren van de Maria Zachea, haar oma, weet te beschrijven.
1
Reageer op deze recensie