Lezersrecensie
Oud gedienden blijven superhelden
Scott Mariani (1968) is een Schotse schrijver van avontuurlijke misdaadromans. Hij is de geestelijk vader van Ben Hope, een voormalig SAS (Special Air Service) militair, die de hoofdrol speelt in de Ben Hope serie.
The Pretender’s Gold is deel 21 van de Ben Hope serie. Het verhaal speelt zich af in de Schotse Hooglanden. Er wordt een schat gevonden door Ross Campbell, een jonge kerel uit de streek, die zijn vondst met de dood moet bekopen. Zijn compagnon Ewan krijgt een telefoontje van een onbekende die zegt getuige te zijn geweest van de moord op Ross. Ewan schakelt zijn oom Boonzie in, een voormalig SAS , om de daders op te sporen. Eer dat Boonzie is gearriveerd wordt Ewan in elkaar geslagen en komt in een coma op de IC terecht. Als Boonzie niets meer van zich laat horen aan het thuisfront, schakelt zijn vrouw een vriend in, Ben Hope.
Het is een superheld verhaal. Zeer beeldend geschreven maar ik zet af en toe m’n vraagtekens bij de beschrijvingen, zoals : “Boonzie knew the smelt of fear and he could smell it on these men.” Ik heb geen idee hoe angst ruikt en hoe ruikt iemand die nerveus is. “Like he could smell their nervousness at meeting him face to face.”
Er volgen allerlei heftige gebeurtenissen, achtervolgingen, vuurgevechten en bloedige steekpartijen. Waarbij the good guy’s geen verliezen lijken te kunnen lijden en the bad guy’s het onderspit moeten delven. Oud SAS militairen zijn superhelden en kunnen niet ten onder gaan, in ieder geval niet in dit verhaal.
The Pretender’s Gold is deel 21 van de Ben Hope serie. Het verhaal speelt zich af in de Schotse Hooglanden. Er wordt een schat gevonden door Ross Campbell, een jonge kerel uit de streek, die zijn vondst met de dood moet bekopen. Zijn compagnon Ewan krijgt een telefoontje van een onbekende die zegt getuige te zijn geweest van de moord op Ross. Ewan schakelt zijn oom Boonzie in, een voormalig SAS , om de daders op te sporen. Eer dat Boonzie is gearriveerd wordt Ewan in elkaar geslagen en komt in een coma op de IC terecht. Als Boonzie niets meer van zich laat horen aan het thuisfront, schakelt zijn vrouw een vriend in, Ben Hope.
Het is een superheld verhaal. Zeer beeldend geschreven maar ik zet af en toe m’n vraagtekens bij de beschrijvingen, zoals : “Boonzie knew the smelt of fear and he could smell it on these men.” Ik heb geen idee hoe angst ruikt en hoe ruikt iemand die nerveus is. “Like he could smell their nervousness at meeting him face to face.”
Er volgen allerlei heftige gebeurtenissen, achtervolgingen, vuurgevechten en bloedige steekpartijen. Waarbij the good guy’s geen verliezen lijken te kunnen lijden en the bad guy’s het onderspit moeten delven. Oud SAS militairen zijn superhelden en kunnen niet ten onder gaan, in ieder geval niet in dit verhaal.
1
Reageer op deze recensie