Veel conversatie, weinig actie

In Sneeuwwitje moet sterven maakten Nederland en Vlaanderen voor het eerst kennis met Oliver von Bodenstein en zijn kompaan Pia Kirchoff. Het was echter niet het eerste boek waar dit illustere tweetal in opdook. Nele Neuhaus, wie door deze thrillerserie is uitgegroeid tot de populairste Duitse thrillerauteur, liet haar protagonisten namelijk voor het eerst opdraven in Een onbeminde vrouw, welke ze destijds in eigen beheer uitgaf. De Nederlandse uitgever besloot te starten met het boek dat Neuhaus’ internationale doorbraak betekende. Nu, vijf jaar later, kunnen de fans eindelijk ontdekken hoe het allemaal begon en geeft het nieuwe lezers de kans een frisse start te maken.

Inspecteur Oliver von Bodenstein en zijn kersverse collega Pia Kirchhoff worden opgetrommeld na de vondst van twee lijken. De Frankfurtse hoofdofficier van Justitie Hardenbach lijkt zelfmoord te hebben gepleegd, wat een hoop media-aandacht oplevert. Hardenbach was een geliefde en geprezen man en zijn dood komt voor velen onverwacht. Hoe anders is dat bij Isabel Kerstner, de bloedmooie, jonge vrouw die levenloos onderaan een uitkijktoren wordt gevonden. Zij was door velen onbemind en werd soms zelfs verafschuwd. Lang niet iedereen is dan ook rouwig om haar dood. Hoewel de sporen ook hier wijzen op zelfdoding, is het Von Bodenstein en Kirchhoff al snel duidelijk dat het om moord gaat. Maar wie heeft dit op zijn/haar geweten? En wat heeft de dood van Hardenbach ermee te maken? Alles lijkt zich rondom een luxueuze paardenkliniek af te spelen, waarbij de glorieuze zaken niet zo goed gaan als wordt gedacht. Isabel, voorheen werkzaam op de paardenstal, had met veel betrokkenen een innige verhouding, wat ze nu heeft moeten bekopen met haar dood. Wat is er gebeurd?

Een onbeminde vrouw is de eerste, maar zeker niet de beste thriller van Nele Neuhaus. Een gros aan personages maakt dat je als lezer direct vanaf het begin scherp moet zijn en goed op moet letten wie precies wie is en welke rol diegene heeft. De karakters zijn wel allen goed uitgewerkt; ieder heeft zijn/haar eigen typerende eigenaardigheden. De plot helpt niet mee. Bijna alle personen worden een of meerdere keren verdacht en er wordt werkelijk gesmeten met motieven. De hoofdstukken bestaan grotendeels uit conversaties en verhoren tussen een verdachte enerzijds en het goed samenwerkende duo Bodenstein/Kirchhoff anderzijds. Tussen die gesprekken door vindt er weinig actie plaats, waardoor je je aandacht er goed bij moet houden om uiteindelijk de clou niet te missen.

De schrijfstijl van Neuhaus maakt gelukkig een hoop goed. Snelle, scherpe dialogen; nuttige beschrijvingen van locaties en geloofwaardige personages maken dat je wilt doorlezen om te achterhalen welke van de vele opgegooide beweegredenen nu de juiste is en wat er zich heeft afgespeeld.

Duidelijk is dat we hier met een debuut te maken hebben waaraan nogal wat haken en ogen zitten. Toch merk je al wel dat Neuhaus over kwaliteiten beschikt die haar uiteindelijk hebben gebracht tot waar ze nu staat. Wat dat betreft is het een goed besluit geweest van de uitgever om eerst de latere delen uit te geven. Een onbeminde vrouw is een prima basis voor de serie die er al staat. Voor de trouwe fans een prettige flashback van hoe het begon en voor nieuwe lezers een plezierige gedachte dat het na dit boek alleen maar beter wordt.