Een thriller met klasse

Via een aantal zeer vermakelijke columns heeft Almar Otten (1964) zijn ‘volgers’ de afgelopen maanden deelgenoot gemaakt van de totstandkoming van zijn nieuwste thriller, Het Ronde Huis. Op Crimezone schreef hij blogs over het proces van het bedenken van een titel tot de uiteindelijke boekpresentatie. De blog is een middel om een lang gekoesterde wens kracht bij te zetten: Otten wil nu eindelijk eens een bestseller schrijven. Van zijn hand verschenen tot nu toe zeven boeken, maar geen van alle haalde hoge verkoopcijfers – ondanks het winnen van de Diamanten Kogel voor Blauw goud  in 2012. Toen hij op een artikel stuitte over de bizarre geschiedenis van het Ronde Huis in Nunspeet wist hij dat dit onderwerp een unieke basis zou vormen voor een thriller. Otten deed research, bracht twee oude karakters weer op het toneel en bedacht een intrigerende plot die de waarheid dicht zou kunnen benaderen.

Wanneer historica en bibliothecaresse Lineke Tesinga – die we kennen uit de vorige drie boeken van Otten – een lezing houdt over een middeleeuws boek waarin Germaanse mensenoffers worden beschreven, zitten er een aantal opmerkelijke toehoorders in de zaal. Een daarvan is rechercheur Jozef Laros, die nieuwsgierig is naar het onderwerp dat enige overeenkomsten toont met een onopgeloste moordzaak waaraan hij jaren geleden werkte. In 2005 werd Johannes van Hattem vermoord door Maria Hackfort, een oude en op sterven zijnde vrouw. Jozef deed zijn best, maar kreeg de moord niet opgelost en werd door zijn meerderen gedwongen de zaak te sluiten. De lezing van Lineke, acht jaar later, werpt nieuw licht op het gebeurde, wat Jozef doet besluiten de zaak nieuw leven in te blazen. Samen met Lineke duikt hij dieper in het mysterie van de occulte Germaanse rituelen en ze komen op het spoor van een geheimzinnig jachtverblijf in de Veluwse bossen, genaamd het Ronde Huis, waarover geruchten de ronde doen dat daar in het verleden vreselijke dingen zijn gebeurd. Hoe dichter Jozef en Lineke bij de waarheid komen, hoe gevaarlijker het wordt, want er zijn personen die liever hebben dat de waarheid verzwegen blijft.

Het waargebeurde mysterie van het Ronde Huis bevat van zichzelf al genoeg suspense voor een spannend verhaal. Echter is het daardoor niet per se gemakkelijker om er een goede thriller van te maken. Integendeel zelfs. Het vergt heel wat grondigheid in de research naar het onderwerp en naast dat de feiten moeten kloppen, moet ook het fictieve gedeelte op een geloofwaardige manier in het feitelijke verhaal passen. Almar Otten is hier uitstekend in geslaagd. De opzienbarende feiten en de nooit opgehelderde geruchten over het Ronde Huis zet hij overtuigend neer als fundament voor een goed geconstrueerde en opgebouwde plot. Hij schakelt prima tussen heden en verleden in hoofdstukken die elk met de naam van een personage betiteld zijn. Op deze manier leren we de hoofdrolspelers goed kennen en zijn hun karaktereigenschappen verklaarbaar. Naast de volhardende Jozef en de sympathieke Lineke speelt ook de passievolle politica Isabel een belangrijke rol, daar zij over informatie beschikt die Jozef en Lineke verder zou kunnen helpen in hun onderzoek.

Almar Otten hanteert een aangename en toegankelijke schrijfstijl. De feiten over het Ronde Huis worden nergens langdradig en zijn boeiend − soms zelfs schokkend − om te lezen. Zonder de aangrijpende feiten hier te benoemen, is het onthutsend om te bedenken dat prins Hendrik kind aan huis was in het mysterieuze jachtverblijf. Daarbij wordt de locatie van het Ronde Huis in Nunspeet zeer visueel beschreven, waardoor het voor de lezer lijkt alsof hij naar een foto kijkt. Het is de gave van Otten om een dergelijk waargebeurde geschiedenis, waar weinig over bekend is en grotendeels gebaseerd is op geruchten, op een geloofwaardige manier te vertellen.

Op de vraag of Almar Otten met Het Ronde Huis  nu eindelijk een bestseller heeft geschreven, is het nog lastig een antwoord te geven. Alles hangt immers van de verkoopcijfers af. Maar feit is dat hij in ieder geval een verhaal met inhoud heeft geschreven. Het Ronde Huis  is een goed opgebouwde, prima uitgewerkte thriller, zonder overvloed aan actie, maar met een evenwichtige verdeling van spanning en feiten. Een thriller met klasse!