Een originele invalshoek
Thijs Römer, Lykele Muus, Wilfried de Jong; het zijn enkele voorbeelden van Bekende Nederlanders die naast hun oorspronkelijke functie als tv-beroemdheid een roman hebben geschreven. Goed of minder goed, dat maakt niet uit, want door hun netwerken weten ze altijd wel een platform voor hun schrijfsels te creëren. Rob Kamphues (1960) kan aan dit rijtje worden toegevoegd. De tv-presentator van o.a. De Reünie en de Formule 1-uitzendingen schreef eerder al twee non-fictie boeken, maar waagde zich nu aan zijn eerste fictieve verhaal: Hoor je me.
Na te gast te zijn geweest in een veelbekeken talkshow wordt wetenschapper Albert Vos op de terugweg in de auto getroffen door een herseninfarct. Hij knalt met zijn auto tegen een boom aan en geraakt in coma. Hij is in levensgevaar en wordt middels allerlei infusen, monitoren en apparaten kunstmatig in leven gehouden. Zijn jongere broer Joost Vos, een bekende tv-presentator, en zijn ex-vrouw Machteld wisselen elkaar af naast het ziekenhuisbed en praten tegen Albert, zonder dat hij hen kan horen. En misschien is dat maar beter ook, want wat hem wordt verteld, is niet mis.
Albert kleineerde zijn broertje Joost continu. Vroeger, toen ze nog klein waren, maar ook later, toen Albert lacherig deed over het sterrenbestaan van Joost. Een dominante moeder trok de slimme Albert voor en droeg daardoor bij aan de ‘vernedering’ van Joost. Na hun moeders dood is de relatie tussen de broers bekoeld, maar spreken ze elkaar jaren niet. Tot nu dus. Joost grijpt de (weliswaar nare) omstandigheid aan om zijn hart te luchten en Albert eens goed de waarheid te zeggen. Ook ex-vrouw Machteld benut het moment om het arrogante gedrag van Albert tijdens hun relatie eens goed van zich af te zetten. Jarenlang cijferde ze zich weg en durfde ze niet tegen hem in te gaan. Nu wordt duidelijk dat ze daaronder leed en eigenlijk geen liefde meer voelde voor hem.
Hoor je me is een origineel verhaal. Het wordt niet op een vanzelfsprekende manier verteld, maar in monoloog-vorm, waarbij de hoofdstukken worden afgewisseld door Joost en Machteld. Zij praten eenzijdig tegen de machteloze Albert aan, zodat je hen alle drie leert kennen. Het is knap van Kamphues dat hij de karakters vorm geeft door middel van de monologen. Toch ontbreekt er wat. Als lezer weet je niet of de vertellers betrouwbaar zijn en of dus het juiste beeld van de persoon Albert wordt geschetst. Een wederzijds gehoor zou voor meer spanning zorgen.
Het verhaal laat zich snel lezen; de soepele schrijfstijl van Kamphues, de korte hoofdstukken en niet al te complexe personages zorgen voor een fijne vaart in het verhaal. Niet alleen het leven van Albert wordt onder de loep genomen, Joost en Machteld geven ook voldoende emotionele uitingen over hun eigen leven. Joost is door een frauduleuze zaak minder gewild als presentator en zit momenteel zelfs zonder werk. De onzekere Machteld beseft door haar alleenspraak tegen Albert dat ze meer voor zichzelf moet opkomen om de structuur in haar leven terug te krijgen. De ontwikkelingen van zowel Joost als Machteld, tot stand gekomen door hun veranderende kijk op Albert, zijn boeiende elementen in het verhaal.
Tegen het eind van het verhaal komen we ook meer te weten over Jonathan, de puberende zoon van Albert en Machteld, die op het moment van het ongeluk onbereikbaar in het buitenland verblijft. Tevens wordt er plots een nieuw personage geïntroduceerd; Albert blijkt een Vlaamse dame aan de haak te hebben geslagen in Afrika, die op haar beurt ook afscheid wil nemen. Of het tot een definitief afscheid komt, laat Kamphues open. Het einde is sowieso rommelig; de lijntjes van Joost en Machteld worden keurig afgewerkt, maar wat er met de rest gebeurt, blijft in het ongewisse. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met Jonathan? En welke rol had de nieuwe vriendin van Albert nog kunnen spelen in de diverse relaties?
Met Hoor je me toont Rob Kamphues zich een prima schrijver, die met een originele invalshoek een prettig leesbaar verhaal neerzet. Het zou zich bovendien goed kunnen lenen voor een theaterstuk. Daarnaast krijgen we ook nog een kijkje in de keuken van het Nederlandse televisielandschap. Dat is een voordeel dat de Bekende Nederlanders hebben; kennis waarmee boeiende verhalen kunnen worden verteld.
Reageer op deze recensie