Een zinderend psychologisch spanningsveld
"Het moest nou eens niet zo’n typische vrouwenthriller worden, waarbij de hoofdpersoon een getergde vrouw is, die in de ik-vorm haar verhaal vertelt". Aldus Ymke de Ruyter, hoofdpersonage in het nieuwe boek van Suzanne Hazenberg: Thriller. Met deze quote drijft Hazenberg een beetje de spot met zichzelf. Waar Ymke namelijk liever een "hardcore thriller" schrijft over "een of andere psychopaat, die het op onschuldige vrouwen heeft voorzien", heeft Hazenberg gekozen om Thriller te schrijven vanuit het ik-perspectief, met de getergde huisvrouw Ymke als hoofdpersoon. Dertien in een dozijn dus, zou je denken, maar niets is minder waar. Want Thriller bevat een ijzersterk verhaal met een buitengewoon origineel concept.
Ymke is de moeder van een omvangrijk gezin. Oudste zoon Troy, de tweeling Lloyd en Dylan en de opstandige, teruggetrokken Lynn vormen haar kroost. Echtgenoot Andy is haar steun en toeverlaat waarop ze al tweeëntwintig jaar kan bouwen. Voor de kost is ze scenarioschrijfster voor een dagelijkse televisieserie. Om dit redelijk normale leventje te voorzien van een uitlaatklep, heeft Ymke nog een wens: een thriller schrijven. Ze kan echter geen plot bedenken dat luguber en origineel genoeg is. Maar dan neemt haar leven een wending die ze niet had kunnen voorzien en die haar meesleurt in een plot die niet zou misstaan in haar gewenste thriller. Allereerst vindt Ymke in de gang een tas met plukken uitgerukte blonde haren. In eerste instantie denkt ze aan een grap van een van haar jongens, die weten dat ze op zoek is naar een onderwerp voor haar thriller. Maar als vervolgens het dode lichaam van Britt, de vriendin van Lloyd, vlakbij hun huis wordt gevonden, beseft ze dat het geen grap was. Van wie is die tas met haren? En waarom ligt deze in de gang? Het afschuwelijke idee komt bij haar op dat een van haar gezinsleden iets met de dood van Britt te maken heeft. Maar wie? En moet ze diegene beschermen, of aangeven bij de politie?
Waar het begin van Thriller juist lijkt af te stevenen op een kenmerkende vrouwenthriller met een hoog huismoedergehalte, ontaardt het tweede gedeelte in een zinderend psychologisch spanningsveld. Alsof er gedurende de eerste pagina’s — waarin de huishoudelijke taken van een gezinsmoeder, het scheren van de venusheuvel en de irritaties over pubergedrag aan de orde komen — een tweede lijn onderhuids meevoert die de spanning stiekem opvoert. Het is het soort spanning waarvan je eerst denkt dat die er niet is, maar die je later genadeloos beetpakt. Op een gegeven moment wordt het punt bereikt waarop stoppen met lezen onmogelijk is. Voor je het weet is het boek uit.
Doordat Hazenberg de emoties van moeder Ymke zo overtuigend neerzet, ontstaat er een gevoel van medeleven voor de gezinsleden. Eenieder zal zich (deels) kunnen identificeren met een van hen. De stugge, macho Andy, de rechtvaardige Troy, de vredelievende, bescheiden Lloyd en de charmante, brutale Dylan. Bovendien zullen veel vrouwelijke lezers zich goed kunnen verplaatsen in Ymke, want het leven dat zij leidt zal voor velen herkenbaar zijn. Lynn is daarentegen een personage op zich. Ze is een teruggetrokken pubermeisje met een eetstoornis. Net als in haar vorige boeken laat Hazenberg zien dat ze het obsessieve — en soms agressieve — gedrag van zo’n persoon uitstekend weet te beschrijven. Het maakt van Thriller een pakkend en tastbaar verhaal!
Hazenberg is naast thrillerauteur ook dialoogschrijver voor de soapserie GTST (Goede tijden, slechte tijden) — tevens het beroep van Ymke, wat zorgt voor een leuk kijkje achter de schermen — en dat komt duidelijk naar voren in het boek. Ze heeft diverse karaktertyperingen in een gezin gestopt en hier een spannend verhaal omheen geschreven. Hoe worden bepaalde karakters beïnvloed door hun omgeving? Welke rol speelt opvoeding daarbij en is het van binnen dezelfde persoon als de buitenkant laat zien? Vragen die door Hazenberg in Thriller worden behandeld. Het verhaal is geschreven met een scherpe pen, waardoor de spanning om te snijden is. Haal diep adem en lees Thriller in één teug uit! Verbijsterd en met bewondering laat het je achter.
Reageer op deze recensie