Verdorven is een heerlijke politiethriller

Als men de gemiddelde thrillerlezer zou vragen drie Nederlandse thrillerschrijfsters op te noemen, dan zullen vaak dezelfde namen naar voren komen. Saskia Noort, Loes den Hollander, Simone van der Vlugt: wie kent ze immers niet? In de schaduw van deze populaire schrijfsters lopen enkele minder bekende, maar zeker niet minder goede, Nederlandse vrouwen mee. Daar is Ellen Gerretzen er ook een van. Ze schreef onder de naam Ellen G. al twee thrillers en onlangs verscheen haar derde: Verdorven.

Evenals in Bloedbruiloft en Schaduwspel speelt ook in dit derde boek Wolfgang de hoofdrol. De voormalige hoofdcommissaris bij de Berlijnse Mordkommission bleek in de voorgaande boeken al weinig rust te kennen en ook nu kan hij niet stil zitten. Drie gruwelijke moorden, op een bankier, een advocaat en een politicus, stellen het Duitse Landeskriminalamt voor een raadsel. Ten einde raad zijn ze gedwongen de hulp van oud-werknemer Wolfgang in te roepen. De bizarre moorden maken hem nieuwsgierig en hij accepteert de klus. En dat terwijl hij als nieuwbakken privédetective net een opdracht heeft aangenomen voor goede vriendin Gitta. Dakloze Jan is spoorloos verdwenen en heeft bij Gitta wat spullen achtergelaten. Ze vraagt Wolfgang hem op te sporen, mede omdat Jan tijdens zijn verdwijning haar hond Ulla bij zich had. Uitrusten zit er wederom niet in voor Wolfgang; hij stort zich op beide zaken. Het voert hem via het harde straatleven in Berlijn, naar het prachtige Lissabon, langs criminele clans en mysterieuze prostituees. De ontknoping is een complete verassing, zeker als beide zaken een link blijken te hebben...

Er gebeurt veel in Verdorven. Zowel de gebeurtenissen als de personen in het verhaal volgen elkaar in rap tempo op. Voor wie de voorgaande boeken niet heeft gelezen, zal het in het begin even wennen zijn, maar al snel zit je middenin het verhaal en zijn de karakters — en hun beslommeringen — je wel bekend.

De stijl van Ellen G. doet denken aan de Vlaamse detectives van collega’s zoals Aspe en Deflo. Stoer geschreven, snelle dialogen en veel wendingen in de puzzelende plot. Daarnaast hebben de personages in het boek ieder hun eigenaardigheden en zijn hun handelingen te verklaren vanuit hun karakters. Wolfgang is met zijn gedrevenheid en passie voor het vak uiterst geschikt als hoofdfiguur. Typisch een nieuwsgierige man die zijn voormalige functie niet achter zich kan laten, terwijl hij daarnaast ook moet dealen met een zwanger geraakte vriendin en zijn dramatische verleden. De veelheid aan personages kan leiden tot een belemmering van het overzicht, maar als je goed je hoofd erbij houdt, komen de karakters tot leven en hebben ze ieder hun eigen rol.
Net als in de voorgaande boeken laat Ellen G. wederom haar rijke kennis van culturen en steden zien. De straten, de gebouwen, de leuke plekjes en de plaatselijke gerechten van grote Europese steden als Berlijn en Lissabon kennen geen geheimen voor haar en ze loodst de lezers feilloos door deze metropolen heen. En passant verweeft ze maatschappelijke en actuele thema’s door het verhaal. Zo speelt in Verdorven de daklozengemeenschap van Berlijn een grote rol en zijn de gevolgen van de economische malaise in beide steden goed zichtbaar. Het zijn elementen die Ellen G. differentiëren van andere auteurs en die haar verhalen een boeiende meerwaarde geven.

Verdorven is een heerlijke politiethriller, in de trant van de Vlaamse speurneuzen, maar met net dat extra vleugje suspense dat Ellen G. onderscheidt van haar collega's. Het vlot geschreven verhaal leest lekker weg en biedt genoeg voer voor een smaakvolle thriller. Alhoewel Ellen G. een ander paadje bewandelt als de andere Nederlandse vrouwenauteurs, mag ze zeker uit hun schaduw kruipen en verdient ze een plek naast hen in de schijnwerpers.