Een knap en kundig geconstrueerd boek
Acht jaar geleden begon Nele Neuhaus (1967) met het schrijven van spannende verhalen. Ze schreef onder andere een tweetal boeken waarin zij het duo Pia Kirchoff en Oliver von Bodenstein introduceerde. Pas haar derde boek met Kirchoff en Bodenstein werd opgemerkt door een grote Duitse uitgeverij. Diepe wonden schoot direct na publicatie hoog de bestsellerlijsten in. Inmiddels is Nele Neuhaus uitgegroeid tot de populairste Duitse thrillerauteur van dit moment en is ze ook internationaal een rijzende ster. In 2011 verscheen in Duitsland haar vijfde boek Wie wind zaait, na Sneeuwwitje moet sterven, en Diepe wonden, het derde boek van Neuhaus dat in het Nederlands verschijnt. Hoewel de volgorde van de serie met commissaris Bodenstein en rechercheur Pia Kirchoff bij ons dus niet helemaal synchroon loopt met de Duitse, is ook de verkoop van haar boeken in Nederland en Vlaanderen een succes.
Wie wind zaait begint direct goed. Pia Kirchoff is net terug van haar vakantie in Shanghai als ze, op het vliegveld al, wordt gebeld door haar chef, Oliver von Bodenstein. Er is een lijk gevonden in het kantoor van WindPro, een bedrijf dat windmolens exploiteert. Het betreft de nachtwaker. Pia snelt zich erheen en stort zich gelijk op de zaak. Een moord komt nooit gelegen, maar voor WindPro komt hij al helemaal op een verkeerd moment. Daar zijn ze namelijk druk doende om de bouwvergunning van een groot windmolenpark in de Taunus rond te krijgen. Een casus waarbij ze op veel tegenstand stuiten. Om het betreffende park aan te kunnen leggen, moeten ze door de weide van landeigenaar Ludwig Hirtreiter, en laat deze boer nu net de voorzitter zijn van de actiegroep 'Geen windmolens in de Taunus'. Ludwig is geen geliefd persoon, maar heeft toch een aantal medestanders gevonden die hem steunen in zijn protesten. Daaronder ook Jannis en Ricky, eigenaren van een dierenasiel en liefhebbers van de natuur. Zij zijn in shock als het levenloze lichaam van Ludwig in zijn tuin wordt gevonden. Wie heeft dat op zijn geweten? En wat heeft WindPro ermee te maken? Hebben beide moorden een verband? Pia Kirchoff en Oliver von Bodenstein gaan, samen met een aantal nieuwe (vaste?) personages, op zoek naar antwoorden, die niet gemakkelijk te vinden zijn. Zeker niet als Bodenstein persoonlijk bij de zaak betrokken raakt en de onderlinge verhoudingen op scherp worden gesteld.
Als je bij het uit vele lijntjes bestaande verhaal je hoofd weet te houden, is Wie wind zaait een knap en kundig geconstrueerd boek, met vaart geschreven, in korte hoofdstukken en boordevol verassende wendingen. Niets is wat het lijkt en niemand is te vertrouwen. Bijna elk personage heeft motieven om als verdachte te kunnen worden aangemerkt en Neuhaus speelt sluw een spelletje met haar lezers. Telkens weet ze je op het verkeerde been te zetten, net als je denkt te begrijpen wat en hoe het is gebeurd. Bovendien heeft ze met de schrijnende klimaatpolitiek voor een actueel thema gekozen dat perfect als achtergrond dient voor het verhaal. Enkele verontrustende kwesties worden aan de kaak gesteld, die zomaar eens voor feiten kunnen worden aangezien.
Haar vaste protagonisten - die bij ons dus hun derde avontuur ingaan, terwijl ze er in Duitsland al twee meer achter de rug hebben - maken weer het nodige mee. Ook in hun privélevens zijn er interessante ontwikkelingen gaande. Neuhaus bouwt met thema's als hebzucht, vertrouwen en liefde een rode draad voor haar reeks, die door Pia Kirchoff en Oliver von Bodenstein feilloos wordt gevolgd. Pia is nog altijd gelukkig met haar vriend Christoph, maar ze vindt het lastig om werk en privé te combineren. Dat is iets gemakkelijker voor haar vrijgezelle chef Bodenstein, al moet hij erg wennen aan het single zijn. De menselijke emoties komen door het gehele verhaal goed naar voren, wat de geloofwaardigheid en de spanning zeer ten goede komt.
Neuhaus is als een spin: slim en doortastend weeft ze een web met intriges, geheimzinnige personages, verdachte alibis en mogelijke motieven, om vervolgens te eindigen met een krachtig slot, waarin alles samenkomt en ze haar prooi genadeloos beetpakt. En die prooi, dat zijn wij, de nietsvermoedende lezers. Op naar het volgende web!
Reageer op deze recensie