Lezersrecensie
Een eerbetoon aan het leven zoals het is, in al zijn kwetsbaarheid
Frode Grytten is een Noorse schrijver en journalist. Hij schreef al meerdere romans en kinderboeken; en won al enkele belangrijke literatuurprijzen.
Nils is een oude veerman en besluit op een dag dat zijn laatste dag op aarde aangebroken is. Hij behoudt zijn dagelijkse routine en vertrekt voor een laatste vaart met z’n boot de fjorden op. Overleden dierbaren en passagiers komen aan boord en vergezellen hem naar z’n eindbestemming. Zijn boot vormde zijn levensweg en voert hem nu terug in de tijd waarbij hij z’n leven overschouwt.
De auteur beschrijft de terugblik aan de hand van een broze schoonheid voor het leven. Met een ontroerende eenvoud verwoordt hij de observaties en de herinneringen aan overleden passagiers en de daaruit ontstane vriendschappen.
Het is een warm en eerbiedig omkijken, stil staan en afscheid nemen, zonder ook maar één keer te vervallen in sentimentaliteit. De achtergrond van de fjorden en het Noorse landschap versterken de waarde van stil staan en vertragen. Een verhaal waar je zelf stil van wordt, met overpeinzingen over wat er toe doet in het leven, zoals de waarde en de warmte van een lokale gemeenschap.
De mooie zachte schrijfstijl versterkt het eerbetoon aan het leven zoals het is, in al zijn kwetsbaarheid.
Nils is een oude veerman en besluit op een dag dat zijn laatste dag op aarde aangebroken is. Hij behoudt zijn dagelijkse routine en vertrekt voor een laatste vaart met z’n boot de fjorden op. Overleden dierbaren en passagiers komen aan boord en vergezellen hem naar z’n eindbestemming. Zijn boot vormde zijn levensweg en voert hem nu terug in de tijd waarbij hij z’n leven overschouwt.
De auteur beschrijft de terugblik aan de hand van een broze schoonheid voor het leven. Met een ontroerende eenvoud verwoordt hij de observaties en de herinneringen aan overleden passagiers en de daaruit ontstane vriendschappen.
Het is een warm en eerbiedig omkijken, stil staan en afscheid nemen, zonder ook maar één keer te vervallen in sentimentaliteit. De achtergrond van de fjorden en het Noorse landschap versterken de waarde van stil staan en vertragen. Een verhaal waar je zelf stil van wordt, met overpeinzingen over wat er toe doet in het leven, zoals de waarde en de warmte van een lokale gemeenschap.
De mooie zachte schrijfstijl versterkt het eerbetoon aan het leven zoals het is, in al zijn kwetsbaarheid.
3
Reageer op deze recensie