Lezersrecensie
Op zoek naar een ander perspectief
Aan dit boek hebben drie mensen een grote bijdrage geleverd. Tiny Fisscher schreef de verhalen. Ze is een Nederlandse schrijfster die o.a. een zilveren griffel won met het prentenboek ‘Het geluk van Schildpad’. Ze maakte ook een bewerking van de beroemde klassieker ‘Alleen op de wereld’. Kinderfilosofe Katrin Laureyssens verzon de vragen en opdrachten voor dit boek. Eva Neirynck zorgde voor de illustraties.
Bij elk kort verhaal hoort een illustratie, enkele vragen en een doe-opdracht. Het verhaal vertrekt vanuit een object of iets abstract dat iets over zichzelf vertelt alsof het ‘iets’ een persoon is met eigen gedachten en gevoelens (een schilderij, het weer, een smartphone, een waterlelie, …). Dit vind ik het sterkste deel van het boek. Het verandert je perspectief en laat je op een andere manier stil staan bij iets waar je wellicht nooit zo naar zou kijken.
De vragen zijn ongetwijfeld bedoeld om te filosoferen, om kinderen te leren ‘denken’. Ik kan me voorstellen dat dit voor velen een houvast is om op die manier het boek te bespreken met kinderen. Op basis van de verhalen zou ik zelf echter veel andere vragen stellen. De meeste voorgeschreven vragen vertrekken vanuit het kind zelf, wat hij of zij denkt of wilt. Ik heb de voorkeur om bij dit boek meer vragen te stellen vanuit het object of het abstracte gegeven dat onderwerp is van het verhaal. De sterkte van de verhalen zit in het andere perspectief en dat verdwijnt enigszins door terug te grijpen naar het eigen perspectief. Dat vind ik een gemiste kans.
De illustraties vormen een mooie en leuke toegevoegde waarde.
Bij elk kort verhaal hoort een illustratie, enkele vragen en een doe-opdracht. Het verhaal vertrekt vanuit een object of iets abstract dat iets over zichzelf vertelt alsof het ‘iets’ een persoon is met eigen gedachten en gevoelens (een schilderij, het weer, een smartphone, een waterlelie, …). Dit vind ik het sterkste deel van het boek. Het verandert je perspectief en laat je op een andere manier stil staan bij iets waar je wellicht nooit zo naar zou kijken.
De vragen zijn ongetwijfeld bedoeld om te filosoferen, om kinderen te leren ‘denken’. Ik kan me voorstellen dat dit voor velen een houvast is om op die manier het boek te bespreken met kinderen. Op basis van de verhalen zou ik zelf echter veel andere vragen stellen. De meeste voorgeschreven vragen vertrekken vanuit het kind zelf, wat hij of zij denkt of wilt. Ik heb de voorkeur om bij dit boek meer vragen te stellen vanuit het object of het abstracte gegeven dat onderwerp is van het verhaal. De sterkte van de verhalen zit in het andere perspectief en dat verdwijnt enigszins door terug te grijpen naar het eigen perspectief. Dat vind ik een gemiste kans.
De illustraties vormen een mooie en leuke toegevoegde waarde.
1
Reageer op deze recensie